Δώσε μια γροθιά στα τζάμια

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, όταν είσαι βιοπαλαιστής γίνεσαι και λίγο μάγκας για να επιβιώσεις, τώρα πια φρονίμεψα ....μα κάπου εκεί στα 17 ήμουν ένα σωστό αλανάκι!! κι` αυτό δεν διαγράφεται..ως δείχνει η αυθόρμητη γραφή.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αν σου πουν πως είναι αργά
έφυγαν όλα τα τρένα
μίλησε και πες...σιγά....
στο σταθμό αραδιασμένα.

Αν σου πούν, τέλος, αντίο
να προσέχεις τα παιδιά
μες στο τελευταίο πλοίο
είν η δική μου η σοδειά!

Σαν μιλήσουν για το γέρμα
δώσε μια, σπάστο καθρέφτη
κι αποκρίσου πως το θέμα
είναι τ` αλλουνού του ψεύτη.

Κλείσαν λεν, οι λεωφόροι
ποιος ακολουθεί το φως!!
οι χτιστάδες κι οι μαστόροι
κι` ο καλός μας εαυτός.

Αν σου κρύβουνε τα άστρα
πάρε φόρα, δώσε γροθιά!
φώναξε πως είναι κάστρα
των παιδιών μας τα φιλιά!!!.

Αν δεν σ` αγαπούνε όλοι
τι το θέλεις, τι σε νοιάζει?
η αγάπη ειν περβόλι
που`χει βάτα και δικάζει.

Ψέμματα, σαν θα σου πούνε
κλείσε καλά τ` αυτιά.
Λύκοι θα`ναι, θα χαρούνε!!
σαν σε παν στη πυροστιά!!

Τράβα πορεία, πρόσω ολοταχώς
μ` ένα φάρο για στεφάνι
ένα αλάνι ευτυχώς!
Μόνο! βγήκε για σεργιάνι.

Δώσε μια γροθιά στα τζάμια
μόλις ξυπνήσεις την αυγή
κι` ονειρέψου τα ροδάμια!!
Άσε του κόσμου την κραυγή!!

Έχουν τοίχους να σου δώσουν
κράτα ένα βαρύ ξυνάρι.
Όταν δις θα σε πληγώσουν!!!
κι` η συγχώρεση, του Άδη

Αδαμοπούλου Γεωργία
23-7-2019.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-07-2019