Πώς νιώθεις που με πρόδωσες, «φίλη»μου; Δημιουργός: lamnota17 Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Καλή μου φιλενάδα, από καιρό ήθελα να σε ρωτήσω… Πώς νιώθεις που με πρόδωσες; Που πρόδωσες την εμπιστοσύνη μου για να περάσεις κάνα 20λεπτο –ή ήταν λιγότερο;- με τον άνθρωπό μου;
Φαντάζομαι σε ικανοποίησε, σε γέμισε. Βέβαια εκείνος, αν τον ρωτήσει κανείς τι είσαι για αυτόν, θα απαντήσει ένα «τίποτα». Κι όντως, εδώ που τα λέμε, ένα τίποτα είσαι.
Ξοδεύεις το κορμί σου, το σκορπάς εδώ κι εκεί, για να καλύψεις μια χούφτα ανασφάλειες. Εκείνες τις ανασφάλειες, που εγώ, η ηλίθια φίλη, προσπαθούσα καθημερινά να διώχνω. Κάθε φορά ήμουν εκεί να σε ακούσω.
Κάθε γαμημένη φορά ήμουν εκεί για σένα! Στάθηκα πλάι σου έτοιμη να σε ακούσω κάθε στιγμή, να σε στηρίξω. Ηλίθια! Έχασες έναν άνθρωπο που θα στεκόταν δίπλα σου για πάντα. Που θα μπορούσες να είσαι σίγουρη πως δε θα σε πληγώσει ποτέ. Σε αυτόν τον άνθρωπο είπες ψέματα μόνο και μόνο για ένα κρεβάτι. Άξιζε τουλάχιστον τον κόπο ή σε ξεπέταξε;
Από ενοχές πώς πας; Να φανταστώ πως σου είναι άγνωστη λέξη η ενοχή. Είναι στη φύση σου, κατά πώς φαίνεται, να πληγώνεις τους ανθρώπους κι ύστερα να το παίζεις σα να μη συμβαίνει τίποτα. Το αστείο είναι πως με είχαν προειδοποιήσει για σένα κι εγώ γελούσα. «Η φίλη μου; Λάθος κάνετε. Την έχετε παρεξηγήσει την κοπέλα» απαντούσα.
Κοίτα πόσο αληθινούς τους έβγαλες όλους αυτούς τελικά. Κοίτα πόσο μαλάκας πιάστηκα.
Θα μπορούσα να σε μισώ. Δε θα το κάνω όμως, δε θα σου δώσω τόση αξία.
Προτιμώ να σε λυπάμαι μιας κι αυτό σου πάει καλύτερα.
Αυτό υπερισχύει καθώς σκέφτομαι την κατάντια σου.
Όλοι τη φοβούνται τη μοναξιά, δε λέω.
Εσύ όμως, κινούμενη ανασφάλεια, πρώην «φίλη» μου, απλά το τερμάτισες.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-07-2019 | |