Σ' ένα απόμερο νησί ζω απομονωμένος

Δημιουργός: Μάϊκ Χίτζ, Κωνσταντίνος Καλλιγέρης

Καλημέρα σε όλους. Καλό πρωινό. https://www.youtube.com/watch?v=qGQAEIpNoxI

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σ΄ ένα απόμερο νησί
ζω απομονωμένος
και απ΄ την κοσμική ζωή
τελείως ξεκομμένος.

Γι΄ αυτό, έφυγα ένα πρωί
κι ήρθα στην πολιτεία
την είδα αλλά δεν μου ΄κανε
εντύπωση καμία.

Περίμενα πως κάνοντας
μια βόλτα, ένα γύρο
θα έβλεπα ανθόκηπους
θα ΄χα μυρίσει μύρο

αλλά αντιθέτως, μ΄ έπνιξαν
οι τσιμεντένιοι όγκοι
που θα ΄θελα να ήτανε
κάμποι, βουνά και λόγγοι.

Κι οι άνθρωποι όμως γύρω μου
(αληθινό κοπάδι)
βάδιζαν με γοργούς ρυθμούς
απ΄ το πρωί ως το βράδυ.

Στην πόλη την πολυάνθρωπη
η ζέστη, η φασαρία
κι ο θόρυβος με έκανε
να νιώσω νοσταλγία

για τη δική μου, στο νησί
την όμορφη παρέα
που θα ΄πιναν τα ούζα τους
μακάρια κι ωραία

χωρίς αυτοί ν΄ ασφυκτιούν
στις πολυκατοικίες
αλλά εισπνέοντας εκεί
άρωμα από γαζίες.

Εδώ όμως, τ΄ αυτοκίνητα
που πέρναγαν αράδα
γρήγορα μου προκάλεσαν
αφόρητη ζαλάδα.

Και όταν λίγο αργότερα
πήγα στην παραλία
ο βούρκος μου προξένησε
μεγάλη αηδία

κι απ΄τη φυσιολογική
απογοήτευσή μου
χάλασε ύστερα εντελώς
και η διάθεσή μου.

Μου ΄ρθε ένας κόμπος στο λαιμό
που ένιωσα να με πνίγει
τα πράγματά μου ετοίμασα
και όπου φύγει- φύγει.

(Κάποιοι γνωστοί μου πρότειναν
λιγάκι να καθίσω
γιατί είπαν πως με τον καιρό
μπορεί να συνηθίσω

εγώ όμως τους απάντησα
ευθέως: «Δεν γουστάρω
αν μείνω λίγο ακόμα εδώ
με βλέπω να κλατάρω»).

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-08-2019