Θέρος, τρύγος. Άγριο μελίσσι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλή εβδομάδα φίλοι μου, μια ανάμνηση, μια θύμηση, από το θέρο όπως τον ένιωσα παιδί και γράφω πια...σαν μεγάλη.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πόλεμο είχαμε με μέλι
νάμα, νέκταρ, αμβροσία
και κατέβηκαν οι Αγγέλοι
με μεγάλη παρρησία.

Στο τρύγο και στο θερισμό.
Στης ελιάς πράσινο , φύλλο.
Στην κάπαρη στο γκρεμό.
Στον Ηλιάτορα το φίλο.

Μέρα ήταν τ` Αλωνάρη
που`γίνε χρυσό το χώμα.
Στους μπαξέδες το φεγγάρι
νιούτσικο, μ` ελπίδας χρώμα!

Τρύγος ήταν, μες στη πλάση
κι` είχε ποτάμια με νερό.
Μικρό κλαρί να μην διψάσει!
μια κρήνη ως τον Ουρανό.

Θέρος ήταν.Θεριστάδες
και τ` αλώνια της ζωής.
Θεοί ήταν, οι χτιστάδες
κι` είχε τα χρυσάφια η γης.

Θέρος, τρύγος, Άγριο μελίσσι
κίτρινες ασφάκες, φως
τότε που γιόρταζε η φύση.
Κι` ήτανε στη Γη ο Θεός.

Να ευλογήσει, να τρανέψει
του φτωχού, λειψή σοδειά.
Μ` ένα ποταμό να στέψει!!
Κει, της ξέρας τα παιδιά.

Αδαμοπούλου Γεωργία
5-8-2019

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-08-2019