Τις βουρκωμένες μέρες

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, φύγατε καλέ όλοι!! και πολύ καλά κάνατε, να περνάτε όμορφα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είχε δίψα το λειψό μας το φιλί
είχε, στουρνάρια κι` ανηφόρα
ήταν η ζωή που μας καλεί
μ` άσπρα κρινάκια δώρα.

Είχε δίψα στο στρατί
να την φτάσεις, την αγάπη
να σου κάνει μια γιορτή
θύμησες να`ναι γεμάτη.

Φιλί, φιλί το κλέψαμε
Αχ! βρε ζωή, θυσία!
στα λίγα που γυρέψαμε
που είχανε την αξία.

Της μάνας μας το κόρφο
της ερωμένης το φιλί
να`χουμε πάντα πόθο
μια δοξαριά, σ` ένα βιολί.

Να παίζει σύριζα στο τοίχο!
Τις βουρκωμένες μέρες.
Σαν έλεγα, που ανήκω?
κι` ανέβαινα ,τις ξέρες.

Φιλί, φιλί, δάκρυ πικρό
οι χωρισμοί μας όλοι!!
ότι ποθήσαμε μικρό
μικρό ανθάκι στο περβόλι.

Ένα περιβόλι ειν η ζωή
που`χει κολλιτσίδες, βάτα.
Τα κλωνιά μας η προσευχή!!
να`χουνε καλή τη στράτα!!!

Φιλί, φιλί για την αγάπη
στο ένα μας σημάδι.
μια χαρακιά να γράφει
Στο τελευταίο βράδυ!!!

Ένα κέντημα με χρώματα
σαν κυλούσανε τα τρένα
κι` έμειναν τα βιώματα!!
μες στη σκουριά! Καδένα!.

Μια μουντζούρα στο χαρτί.
ρόδινο στο γκρίζο χρώμα.
Στης αθανασίας τη γιορτή!!
ένας σταυρός στο χώμα!!

Αδαμοπούλου Γεωργία
7-8-2019

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-08-2019