Θύελλα

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ποιος μοιράζει την αθανασία
καιρός δεν ειναι για σπατάλες
τα ξόρκια της κι αν άρχισε η φαντασία
τέφρες την ανεμίζουνε κι αιθάλες

Τώρα ταράχθηκε ο ζυγός
η μέρα σαν πούπουλο αβαρής
ποιος της ζωής ο χορηγός
ποιος τιμωρεί τη μοίρα της ψυχής

Δουλεύει η αλχημεία
κατακλυσμός κάθε ιδέα πονηρού
βαριοστολίζεται η νύχτα πιά δεσμία
στα ονείρατα του καημού

Μέγερα που τριγυρίζει η θλίψη
δεν δέχεται ψιθύρους εξαγοραστικούς
δεν δέχεται μήτε κατάρα μήτε τύψη
παρα μονάχα κάποιους μικρούς συμβιβασμούς

Τώρα είν'εύκολο να ρίξεις το τραγούδι
βαμμένο με υδρομέλι και γλυκό κρασί
σαν το ολοεύωδο αδρό λουλούδι
σαν τη λαχτάρα που ζητάει να βγεί

Βαδίζω πια στο γραμμένο δρόμο
αψηφώντας τα διπλανά θηρία
δίχως διόλου τρόμο
και δίχως καμία απορία

Νούς νοσταλγίας πετάει σε σένα
στο στερέωμα σου ως πέρα
σαν ξαλάφρωμα στα ερημωμένα
ετσι ξεστόχαστα και νύχτα και μέρα

Φθάνει μου πια ο γάμος των χειλιών μας
της αγάπης οι κρυφές στιγμές της
οι ψίθυροι οι τελευταίοι των φιλιών μας
δεν ραγίζουν το αρραγές της

Δεν στεριώνουν νέες εικόνες
μακρυά της θέας τ'ουρανού
Μόνη δεμένη στους κανόνες
η δική σου θύελλα του μυαλού

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-08-2019