Δυο τσιτάκια στο σκοινί

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, δυστυχώς γνωρίζω από που προέκυψε αυτή η σκληρή! γραφή, αλλά ας μείνει εδώ στο φως μην χαθεί μέσα στο σωρό, εις μνήμην......

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Του αγαπημένου θείου μου Κώστα Αδαμόπουλου και της λατρεμένης θείας Ευαγγελίας που τα καλοκαίρια στο Μελιγαλά μου έραβε ολόδικά μου φουστανάκια τσίτια! κι` είχα τόση χαρά. Ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει.... ευτυχώς!είχαν κι` ομορφιά.... τα τσίτια.

Δυο τσιτάκια στο σκοινί


Δυο τσιτάκια στο σκοινί
έχω να σας θυμάμαι
όταν μου λέγατε, στ` αρνί!
Το λύκο μην φοβάμαι.

Δέκα γίδια, όλη η στάνη
κι` ότι ήθελε ο θεός
αγκαθωτό ένα στεφάνι
δυό μουριές είχαμε βιος.

Έχω. Εγώ ,να σας θυμάμαι!!!....
χίλιες εκατό πληγές.
Τοίχους,, τα καρφιά πονάνε
κι` ότι ήθελε ο θεός.

Δυο τσιτάκια στο σκοινί
όλα μου τα παραμύθια
σαν το δένανε το αρνί.
Έκαιγε φωτιά στα στήθια.

Ένα ζευγάρι λουστρινάκια!!
κάθε που ερχότανε Λαμπρή
έμειναν στη ψυχή σαράκια!!
Της συμπόνιας οι ψαλμοί!!

Στης σπηλιάς το ...καραούλι
που είχαμε μια πουπουλού!!
Απ` τα γεννοφάσκια δούλοι!
Τα καημένα! του θεού.

Πόσο!! πολλά!! Σας χρωστώ!!
Σας, βρε, φουσκωμένοι διάνοι!
Και στα χέρια μου κρατώ
από τις φασκιές δεκριάνι!

Ότι, ήθελε ο θεός
ότι έγραψε η αγάπη!
Ψάξαμε ψηλά το φως.
Άγριο, άσπρο ένα άτι.

Πάνω σε ψηλή κορφή
κι` ας αγκίλωνε η σκάλα.
Με μισή μια προσευχή
με της μάνας μας το γάλα!

Δυο τσιτάκια στο σκοινί.
Η ακριβή μας η διαθήκη!!
Σαν αγάλλονταν οι Ουρανοί.
δυο γραφές σ` αρχονταρίκι .

Τσιτάκι...φτηνό ύφασμα συνήθως με λουλουδάκια
Πουπουλού.....στρωσίδι φτιαγμένο με χρωματιστά κουρελάκια...όχι ακριβώς κουρελού.

Αδαμοπούλου Γεωργία
13-8-2019

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-08-2019