Ο λαγός, η χελώνα και του μπογιατζή ο κόπανος

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Ο λαγός, η χελώνα και του μπογιατζή ο κόπανος</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Ο λαγός, η χελώνα και του μπογιατζή ο κόπανος</b><p>Δημιουργός: Γιώργος_Κ, <i>Γιώργος Σ. Κόκκινος</i><p><i> τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Ο ΛΑΓΟΣ, Η ΧΕΛΩΝΑ<br />
ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΠΟΓΙΑΤΖΗ Ο ΚΟΠΑΝΟΣ<br />
<br />
Ήταν μια φορά και έναν καιρό<br />
ένας καλοσυνάτος ταχυδρόμος<br />
που δούλευε σε ένα ταχυδρομείο της Αθήνας<br />
και μοίραζε τα γράμματα των πολιτών στα σπίτια<br />
όπως κάνουν άλλωστε και όλοι οι ταχυδρόμοι.<br />
Τον έλεγαν Γιωργάκη και κάθε πρωΐ ξυπνούσε στις 5:30<br />
για να πάει στη δουλειά του, να μοιράσει την αλληλογραφία.<br />
Στο ταχυδρομείο είχε πολλούς καλούς συναδέλφους<br />
κάποιοι εξ αυτών, ήταν γυναίκες και μάλιστα πολύ όμορφες.<br />
Δούλευε σε συνεργασία με κάποιον άλλο ταχυδρόμο<br />
που εξυπηρετούσαν από κοινού, μια μεγάλη συνοικία.<br />
Ο συνάδελφός του ήταν παντρεμένος, με δύο παιδιά<br />
έχει πάρει μια πολύ-πολύ όμορφη γυναίκα.<br />
Όμως δεν του έφτανε μόνο αυτή και ξενοκοιτούσε<br />
τις ωραίες συναδέλφους στο ταχυδρομείο.<br />
Είχε κάνει πολλές γνωριμίες και ήταν φίλος με δύο από αυτές.<br />
Ο Γιωργάκης δεν είχε ποτέ του ερωτική σύντροφο<br />
ήταν φτωχός και μόνος, όλα τα χρόνια της ζωής του, χωρίς φίλους<br />
και δεν είχε ποτέ του ως τώρα, τη δυνατότητα να κάνει οικογένεια.<br />
Ήταν πάντα σκυφτός, λιγομίλητος, έκανε τη δουλειά του<br />
χωρίς ποτέ να ενοχλεί κανέναν άλλο και χωρίς να προκαλεί<br />
το παραμικρό πρόβλημα στους συναδέλφους του.<br />
Κάποια όμως από τις κοπέλες εκείνες, γύρισε μια μέρα<br />
να τον κοιτάξει, και του είπε μια πολύ-πολύ τρυφερή καλημέρα.<br />
Ο Γιωργάκης τα έχασε, άρχισε να βλέπει παντού αστεράκια<br />
και καρδούλες γιατί είχε ερωτευτεί τη συνάδελφό του.<br />
Προσπάθησε να την πλησιάσει, να της μιλήσει<br />
για τα όμορφα αισθήματά του, ώστε να τον αγαπήσει κι εκείνη<br />
όμως μάταια, γιατί μόλις η κοπελιά έμαθε για την κακή<br />
οικονομική του κατάσταση, σταμάτησε να του λέει καλημέρα<br />
και να τον κοιτάζει στα μάτια, με τον ίδιο γλυκό τρόπο.<br />
Ως εκ του θαύματος η κοπέλα αυτή, ήταν η μία εκ των δύο<br />
φίλων που γνώριζε καλά ο συνάδελφός του, ο παντρεμένος.<br />
Επιχείρησε λοιπόν ο Γιωργάκης, να πείσει τον συνάδελφό του<br />
να μεσολαβήσει, ώστε να προσελκύσει το ενδιαφέρον <br />
της κοπέλας εκείνης που αγαπούσε τόσο πολύ.<br />
Και πραγματικά, ο συνάδελφός του μεσολάβησε και μίλησε<br />
στην κοπέλα, όχι όμως για τα ειλικρινή αισθήματα του Γιωργάκη<br />
αλλά για το ερωτικό ενδιαφέρον που ο ίδιος έτρεφε, για εκείνη.<br />
Ο άνθρωπος αυτός, ήταν αρκετά ελκυστικός, γνώριζε πολλά<br />
και ωραία πράγματα για τις γυναίκες, είχε πολλές ερωτικές<br />
εμπειρίες στη ζωή του, και τελικά παντρεύτηκε εκείνη<br />
που πραγματικά επιθυμούσε και που ο ίδιος είχε επιλέξει.<br />
Επίσης, ήταν αρκετά πλούσιος, με μεγάλη ακίνητη περιουσία<br />
και μπορούσε να συντηρεί άνετα, την οικογένειά του.<br />
<br />
<br />
Την επόμενη μέρα, ήρθαν στη δουλειά μαζί, εκείνος κι εκείνη<br />
και βρήκαν στο γραφείο, όπως πάντα, τον Γιωργάκη να εργάζεται<br />
σκυμμένος ανάμεσα σε στoίβες γράμματα και επιστολές.<br />
Του ανακοίνωσαν λοιπόν, πως διατηρούν ερωτική σχέση<br />
και φυσικά ο συνάδελφός του, μια εξωσυζυγική σχέση<br />
εφόσον ήταν και θα παρέμενε παντρεμένος, με την όμορφη<br />
σύζυγό του, για να γεράσει μαζί της και να μεγαλώσουν<br />
χαρούμενοι και ευτυχισμένοι τα παιδάκια τους.<br />
Ζήτησαν λοιπόν, από τον φουκαριάρη τον Γιωργάκη<br />
να μην ανακοινώσει απολύτως τίποτα, σε κανέναν άλλο<br />
συνάδελφό τους, μιας και το μυστικό τους, θα μπορούσε<br />
να τινάξει στον αέρα, τα θεμέλια της ευτυχισμένης οικογένειας<br />
που είχε δημιουργήσει ο φίλος και συνάδελφός του.<br />
Ο Γιωργάκης απάντησε θετικά, αλλά μέσα του βαθιά έκλαιγε.<br />
Βούρκωσαν τα μάτια του και πριν προλάβει να εμφανιστεί<br />
το πρώτο του δάκρυ, είχε με φόρα πεταχτεί από τη θέση του<br />
κι έτρεξε με πολύ μεγάλη ταχύτητα, για το αποχωρητήριο.<br />
Έκλαιγε και έκλαιγε και έκλαιγε για ώρες.<br />
Οι συνάδελφοί του άρχισαν να ανησυχούν και τον έψαχναν<br />
παντού, πίστεψαν ότι κάτι σοβαρό είχε πάθει και μάταια<br />
προσπαθούσαν να εντοπίσουν το στίγμα του.<br />
Μέχρι που κάποια στιγμή ξαφνικά, εμφανίστηκε μπροστά τους<br />
ο Γιωργάκης, με τα μάτια κατακόκκινα από το κλάμα<br />
πρησμένος στα μάγουλα, γεμάτος ιδρώτες σε όλο του το κορμί<br />
και από τις τρύπιες του τσέπες, έπεφταν σα βροχή τα υγραμένα<br />
χαρτομάντηλα, με τα οποία τόσες πολλές ώρες, σκούπιζε<br />
τα δάκρυα από τα κλαμένα του μάτια.<br />
Ανακοίνωσε λοιπόν, σε όλους τους συναδέλφους του<br />
που πάσχιζαν να τον βρουν, πως του έτυχε ξαφνικά κάτι<br />
πολύ-πολύ σοβαρό και θα έπρεπε να αποχωρίσει από τη δουλειά.<br />
Μάζεψε στα γρήγορα, όλα τα πράγματά του και έφυγε σιωπηλά<br />
έτσι όπως ξεκίνησε να εργάζεται στο ταχυδρομείο.<br />
Έκτοτε, κανείς δεν έμαθε τι απόγινε, τα ίχνη του χάθηκαν.<br />
Όσοι κι αν προσπάθησαν να έρθουν σε επαφή μαζί του<br />
δεν τα κατάφεραν κι έτσι δε θα μάθουμε κι εμείς ποτέ<br />
αν ο Γιωργάκης υπάρχει κάπου ακόμα ή αυτοκτόνησε<br />
μετά την ερωτική απογοήτευση που δέχτηκε στο ταχυδρομείο.<br />
Ο συνάδελφός του και συνεργάτης του, ζει ακόμα ευτυχισμένος<br />
μεγαλώνοντας χαρούμενος τα παιδάκια του, με τη σύζυγό του<br />
αλλά και την ερωμένη του από το ταχυδρομείο.<br />
Κι έτσι ζήσανε αυτοί καλά, μα ο Γιωργάκης πολύ-πολύ χειρότερα.<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-08-2006</td><td valign=top></td></table><br />