Στα χέρια άγιο δυόσμο

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλό Σαββατοκύριακο φίλοι μου, ίσως, ίσως κάποτε μάθετε όλοι από που πηγάζει αυτή η γραφή, πιθανόν....την μέρα που δεν θα μας κατακλύζουν τα άρλεκιν της Μαντά ! γιατί η ζωή είναι εδώ κι` όχι στα θεληματικά πηγούνια!!! της αηδίας. Ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εκεί ψηλά στην κορυφή
που λαμπαδιάζει η πέτρα
πήγα να κάνω προσευχή
μ` αγάπη! στη φαρέτρα.

Κι` αγνάντευα στη πλάση.
Κουρέλια, τοίχους, σύρματα.
Ψυχές που`χαμε χάσει
για άλλων τα ανομήματα.

Κι` έβλεπα κει στα πέλαγα
τα χίλια πυροφάνια!
Μικρό παιδί που γέλαγα
στην τόση μου αφάνεια.

Κι` είδα φεγγάρια λαμπερά
κι` αστέρια, άγια κεράκια.
Έσβησα όλο τα λερά!
Των λύκων! τα σαράκια.

Εκεί ψηλά στη κορυφή
που αγκάλιαζε τον κόσμο.
Κι` είχα μοναχά, ένα κλωνί
στα χέρια άγιο δυόσμο.

Είδα, ποτάμια, ναν ξερά
και τα σιτάρια ξένα!!
Έκλαψα, γοερά, πικρά.
Καυτά, καρφιά, οργισμένα.

Έψαξα σκήτη και σπηλιά
να μπω να ξαποστάσω!!
Γέρικη ελιά, να`χω σκιά.
Δίψασα. Για να φτάσω.

Ανέβηκα ως τον σταυρό
με τρέμουλο, μες στη ψυχή.!
Αγιόκλημα, κλαδί να βρω!
Στο τελευταίο το σκαλί.

Γαλήνη είχαν τα κύματα!!
τα μέτρησα, ένα, ένα.
Κι` έστειλα τα αισθήματα!
Με μια μικρούλα πένα.

μα και......

Μ` άνθια ζωγραφισμένα....η
Στου κόσμου την αρένα.

Αδαμοπούλου Γεωργία
17-8-2019

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-08-2019