φτερα και λεπια

Δημιουργός: Ηypocrisy, γιουλη τσαμαλ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

συχνα απορω πως γινεται να θαυμαζεις κατι
και να το'χεις απεναντι σαν να μην σε αφορα
-οπως θα'λεγε ο Νικολας μεσα μου-
και να΄σαι κωλος και βρακι με αυτο που περιφρονεις.
ρε μπας και παει να πει, λαθος θαυμαζεις και λαθος περιφρονεις?
κατι σαν το αλλου τρως αλλου πινεις κι αλλου πας και το δινεις ,
θα μπορουσε να ηταν δικο μου.

ομως καποιοι γεννιουνται
για να μην πεθανουν ποτε.
κι η παρεα μεγαλωνει.
δεν ξερω που, αλλα σιγουρα μεσα μας.
και να γινομαστε εμεις και να μην μας καταπινουμε,
κι εμεις να βγαινουμε προς τα εξω.
και για να γινομαστε εμεις, παει να πει περναμε
απ' ολα, με εκτιμηση ατοφια
που κατι απο αυτην θα περισσευει παντα.
μιας και στον δρομο δεν κολλας πουθενα
απο τον δρομο της ψυχης.
στον γκεμο βγαζει κανεις φτερα και στο ρεμα λεπια.

παιχνιδι καθαρο να γινεται, και τα αιματα φυσικα.
οχι απο τρικλοποδιες αλλα
απο μια πετρα που δεν ειδαμε.
και θα το εκτιμησουμε.
τα παιδια θα μεγαλωσουν, δεν θα πεθανουν.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-08-2019