τζόγος

Δημιουργός: χρήστος μπαντίνι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

όλοι ζητάμε ένα κομμάτι
ευτυχίας

σαν πεινασμένοι σκύλοι,
όλοι περιμένουμε κάτι να συμβεί

καθότι η μονοτονία τσακίζει κόκαλα,

μοιάζουμε όλοι
με εθισμένους στο τζόγο.

θα γυρίσει
θα πάει καλύτερα αύριο
ίσως και όχι
ίσως την άλλη βδομάδα.

είναι μάταιο...

πόσο το δίνει απόδοση να ζήσουμε ανθρώπινα;

σκληρά πρόσωπα
ζοσμένα με απογοήτευση
και τρέλα

ηλίθιοι και ξεχασμένοι.

και με ρωτάς γιατί αγαπώ τη ποίηση...

οι λέξεις δεν είναι και τίποτα φοβερό
μα είναι καλύτερα απ' τη σιωπή
η σιωπή σου τρυπάει τα αυτιά

το να γράφω
είναι ένας τρόπος να μην χάσω το
μυαλό μου
αν δε το χω ήδη σπαταλήσει

πιστεύω ότι κανείς σχεδόν απ όσους με γνωρίζουν
δε θα στοιχημάτιζαν ότι γράφω.

με θεωρούν ρηχό και βρώμικο
όμως αυτή δεν είναι ολόκληρη η αλήθεια.

ο ρομαντισμός μου
είναι αλήτικος
και χυδαίος

είναι κρυμμένος

είναι για μένα

μια καύλα δικιά μου
δεν ανήκει στο πλήθος.

είναι η μαύρη μου η ποίηση

η διαρκής μελαγχολία μου

το αργό μου αδέξιο βάδισμα

η μοναξιά μου μέσα στο κόσμο

είναι η ζάλη στο μυαλό μου

απ΄το χασίς και το αλκοολ

είναι η αγαπημένη μου μελωδία

γι αυτή την εβδομάδα

η ομορφιά μιας μοναδικής στιγμής

δεν είναι το χειροκρότημα

μα οι γροθιές που κοπανάω μόνος στον αέρα

δεν είναι η υψηλή αισθητική

μα τα δάκρυα μέσα μου

δεν είναι η επιτυχία

μα η αίσθηση κάποιου

που χάνεται.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-08-2019