Τα όρια

Δημιουργός: Μαρανθίτης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μία ακόμα προσγείωση στα μέρη που φωλιάζουν κοντά στη καρδιά,
η τελευταία στροφή με βρίσκει να έχω στα αριστερά τη θάλασσα,
εκείνο το βαθύ μπλε που μόνο στα ρηχά χαϊδεύει την άμμο και γίνεται γαλάζια από έρωτα.
Αναρωτιέμαι τι θα αντικρύσω, θα ζω στους εφιάλτες ή θα πετάξουν ελεύθερες οι μέρες μου;
Θέλω να γευτώ τη κάθε στιγμή, θέλω να γευτώ εσένα∙
ναι εσένα που με αρνείσαι και ντρέπεσαι για την ύπαρξη των αισθημάτων μας.
Βάλε τα πόδια στη πλάτη λοιπόν και φυγάδευσε τα αισθήματα σου από αυτό το τόπο
γιατί αν βρουν χώμα να σταθούν και συνειδητοποιήσουν πόσο κοντά είμαι
τότε θα τελειώσει και το βάσανο σου.
Είναι ανώμαλος ο χρόνος όταν η αμηχανία μπαίνει στην εξίσωση,
σε βλέπω να κοκκινίζεις και να τραβάς το βλέμμα μακριά.
Κοίτα πέρα από μένα, να φοβάσαι τη ματιά που το κόσμο σου γκρεμίζει.
Θα είμαι ο φάρος του έρωτα σου, όπου και αν χαθεί, σε όποια καταιγίδα και αν καταλήξει
θα είμαι το φως που θα σε φέρνει πίσω,
μην ντρέπεσαι, δέξου το.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-08-2019