Λέω να τ' αποφασίσω σε χωριό να πάω να ζήσω

Δημιουργός: Μάϊκ Χίτζ, Κωνσταντίνος Καλλιγέρης

Καλημέρα σε όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λέω να τ΄ αποφασίσω
σε χωριό να πάω να ζήσω
να ΄ναι σε βουνό απλωμένο
και με πεύκα στολισμένο.

Σ΄ ένα απ΄ τ΄ άσπρα του σπιτάκια
με αυλή και με δεντράκια
μέσα μόνιμα να μένω
και να το ΄χω ασβεστωμένο.

Να ΄χω καθαρό αέρα
ν΄ αναπνέω νύχτα-μέρα
κι ένα ωραίο περιβόλι
που θα το ζηλεύουν όλοι.

Κάτω από το πλατάνι
που ωραίο ίσκιο κάνει
κει να βάλω ένα ντιβάνι
και ο ύπνος να με πιάνει.

Η σκιά του να σαλεύει
σαν το χάδι να χαϊδεύει
κι ο αέρας να φυσάει
ελαφρά να με κουνάει.

Τις νυχτιές (αν δεν κοιμάμαι)
στην αυλή όπου μόνος θα ΄μαι
το φεγγάρι ν΄ αγναντεύω
και τ΄ αστέρια να ζηλεύω.

Στον καλό το γάϊδαρό μου
- φίλο μου και βοηθό μου -
να του λέω τον καημό μου
και το κάθε βάσανό μου.

Και εκείνος να μ΄ ακούει
και το κάθε μου το χούι
να υπομένει ο καημένος
δίχως να ΄ναι λυπημένος.

Όταν θα ΄μαι στα μεράκια
για χορούς και τραγουδάκια
να πηγαίνω στα βατράχια
στης ακρολιμνιάς τα βράχια.

Κι όλα να μου τραγουδάνε
να χορεύουν, να γελάνε
να ΄ναι ανείπωτη η χαρά μου
που θα τα ΄χω συντροφιά μου.

Και το καλοκαίρι, φίλοι
που η ζέστη καίει τα χείλη
της πηγής νερό να πίνω
και τη δίψα μου να σβήνω.

Κι αφού θα ΄μαι ευτυχισμένος
ήρεμος, γαληνεμένος
να ΄ ρχομαι στην πόλη μόνο
κάνα δυο φορές το χρόνο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-08-2019