Ξημερώματα στην Ύδρα (πειρατής)

Δημιουργός: Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξημερώματα στην Ύδρα
6:28πμ.
Η καμπάνα σήμανε έξι φορές
μετά από σιωπή επτά ωρών.
Όλα σκοτεινά, όλοι κοιμούνται.
Απροσπέλαστη περατζάδα
καλυμμένη από πυκνή ερημιά.

Κόκκορες ανυπόμονα κρόζουν
μα όσο δυνατά, όσο επίμονα κι αν το κάνουν
Το χάραμα δεν τους ακούει.
Δε θα βιαστεί να έρθει όσο κι αν εκλιπαρούν
Στις 6:56 θα έρθει η υποσχεμένη ανατολή.

Το μόνο σημείο ζωής ένας φούρνος
που ψήνει καλούδια και λιχουδιές.
Τίποτα έτοιμο μα η ευωδιά δραπετεύει.
Ταξιδεύει στο ήσυχο της νύχτας και με καθηλώνει.

Μπαίνω μέσα υπνωτησμένος
Τι κρίμα που η κάμερα δε μπορεί να αιχμαλωτίσει τις μυρωδιές.
Τι κρίμα που η πείνα δεν είναι για ψωμί.
Μόνο δίψα! Δίψα, δίψα, δίψα.
Για τα φιλί σου το χάδι σου.
Παίρνω δυο μπουκάλια νερό
για τα χείλη μου τα ξερά
αν τύχει και σε δω αύριο πριν φύγω
να σου αφήσω ανάμνηση γλυκιά, τρυφερή.

Έφυγες και τα μάτια σου έμειναν
Με χάραξαν, με αιχμαλώτισαν.
Ποσό πιο φωναχτά θα μπορούσες να μου πεις
Ότι αν υπάρχει σπίθα το δάσος καίγεται.
Αν έχει πέσει το βέλος το αίμα χύνεται.

Δεκαπέντε ώρες στο πόδι μα κοντά μου έρχεσαι!
Δεκαπέντε χρόνια μονάχος ψάχνω εσένα.
Σου υποσχέθηκα πως θα σε περιμένω
ό,σο ακόμα χρειαστεί.
Είσαι η αιτία που ήρθα.
Είσαι η αιτία που θα επιστρέφω.
Μέχρι να πάει 6:29πμ. και να ´μαστε μαζί.
Σαν ένα λεπτό ένας χρόνος θα περάσει
σαν το κύμα η απόσταση θα μηδενιστεί
όταν στο πλάι σου ξυπνώ:
Στην Ύδρα, στο Χιούστον, στην Κούβα
στη Βουδαπέστη στο Μαρόκο...
Στα πέρατα της γης
στα πέρατα της αγάπης σου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-09-2019