Στης ψυχής τα μηδέν ( Στην συλλογή )

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου...έτσι απλά να διαβαίνουν οι καιροί, σας ευχαριστώ πάντα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

...................................( Συλλογή.. μες στη σπηλιά αγιοκέρι )

Σε συνάντησα
στης μάνας μου τα χείλη
στου δάσκαλου τα λόγια
στο βλέμμα των παιδιών
στη πέτρα στο λιθάρι
κι` ήσουνα δέκα φάροι.
Την Λαμπρή στην εκκλησιά
κει που ζήλεψα! πως ζήλεψα!
τα μαύρα μπαρετάκια.
Σε συνάντησα στου χωροφύλακα την εξουσία...
που όλοι φωνάζαν___Η! αξία.
Σ` αυτά που δεν είχαμε
στο ψωμί της συμπόνιας.
Κράτους Πρόνοιας!.

Σε συνάντησα
στην άδεια τσέπη της μάνας
στις καραμέλλες Τσάρλεστον
που γίνηκαν καημός!
Στο πρόσφορο που ποτέ δεν ήρθε
σε συνάντησα, στην ελεημοσύνη.
Της Αμερικάνικης πρόνοιας
σωρός!! οι κάψουλες με μουρουνέλαιο!!
Που βρώμιζαν ως και τη σπηλιά.
Τις πέταγες καλή μου μάνα!!
Κι` ακούγαμε χαρμόσυνη, δίπλα μας την καμπάνα.

Σε λάτρεψα! στο τραπέζι της θείας της Καλής
και χόρτασα, μέλι και πετιμέζι!
Από το βλέμμα, αγάπης!! στη προσφορά!!
Τα λόγια τα μαλάματα, του θείου του Ηλία!!!!
που`λεγε...
Το τάισες ?το κορίτσι Καλιρρόη!!

Κι` έστηνε χορό η αγάπη
κι` έστηνε χορό η αλήθεια
έμεινε, το φως στα στήθια!!
Και έπειτα πέρασαν οι χρόνοι
να μάθουμε δυο γράμματα.
ΔΕΝ σε συνάντησα
στο ξελιγωμένο βλέμμα των λύκων
στο βλέμμα των εκλεκτών
στο βλέμμα των ιερωμένων
στο βλέμμα της κάθε εξουσίας!!
Σαν μυρίζαν σαπίλα!!
τα χνώτα της αξίας!!

Δεν ήξερα γιατί?
γιατί έψαχνα το παιδικό μου ακόνι
γιατί? δεν μιλάει κανείς
κι` άρχισα να ψάχνω, ένα λιανό κλαράκι
και γύρω χίλιοι δράκοι!
Που`νασαι ακριβή μου
που`να`ναι, τα λίγα τ` αληθινά..
Τα λόγια της Μάνας!!
Στους χτύπους της καμπάνας.
Που μάθαμε ν` αγαπούμε
να μιλούμε, με σένα στα χείλη
Πολυτιμότερο ζωής μας καντήλι!!!

ΔΕΝ σε συνάντησα
κι` έλεγα πως εχάθεις
πνίγηκα στις σκιές.
Μα...είχα μάθει να σε μιλώ!!
συχνά να κοκκινίζω
να σ` έχω δεύτερο εαυτό!!
να μην έχω την ντροπή!
τα βράδια ν` αντικρύζω

Στο πιο μικρό το ψέμα
στο μεγαλύτερο ψέμα
της συγκατάβασης το τέλμα.
που όλο θεριεύει με το καιρό.
Βαθιά σιωπή έχει γίνει
στου φόβου την αρένα!!
με ατομική μας την ευθύνη!!
Συγκατάβασης σημείο! μηδέν!
Βουβοί προχωράμε, ουδέν!
Γραφή.
Της αλήθειας τα δεν
Σκυφτοί προχωράμε!
Στης ψυχής τα μηδέν.

Αδαμοπούλου Γεωργία
9-9-2019

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-09-2019