Η μάχη της Βιέννης Δημιουργός: daponte, Σταύρος όταν ολόκληρη η Ευρώπη σώθηκε από την Οθωμανική λαίλαπα Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info [B]Στις 12 Σεπτεμβρίου 1683, μετά από μια εξοντωτική δίμηνη πολιορκία, έξω από τα τείχη της Βιέννης, Ο στρατός των Οθωμανών Τούρκων που αποτελούνταν από 150.000 στρατιώτες, 12.000 γενίτσαρους και 350 κανόνια, υπό την ηγεσία του Μεγάλου Βεζίρη Καρά Μουσταφά Πασά, συγκρούστηκε με τις ενωμένες χριστιανικές δυνάμεις της Ιερής Συμμαχίας (Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους υπό τον αυτοκράτορα Λεοπόλδο Α'και τον δούκα της Λωρραίνης Κάρολο Ε' , η Πολωνο-Λιθουανική Κοινοπολιτεία υπό τον Πολωνό βασιλιά Ιωάννη Γ΄ Σομπιέσκι, μαζί με με στρατεύματα από τη Σαξονία, τη Βαυαρία, το Μπάντεν, τη Φρανκονία και τη Σβάμπια.) που αριθμούσαν συνολικά 84.000 στρατιώτες και 152 κανόνια. [/B]
Η μάχη ξεκίνησε προτού μπορέσουν και οι δύο παρατάξεις να αναπτύξουν πλήρως τα στρατεύματά τους και διεξήχθη τόσο υπέργεια όσο και… υπόγεια. Οι Οθωμανοί είχαν σκάψει τούνελ κάτω από τα τείχη και τα είχαν γεμίσει με εκρηκτικά, ελπίζοντας να τα ανατινάξουν και να καταφέρουν ένα αποφασιστικό χτύπημα στους Δυτικούς. Παρ΄ όλα αυτά, αυστριακοί κατάσκοποι εντόπισαν το τούνελ μόλις λίγες ώρες προτού φθάσει η υπέργεια σφαγή στο ζενίθ της και κατάφεραν να εξουδετερώσουν τα εκρηκτικά εγκαίρως.
[B]Την 12η Σεπτεμβρίου όμως ξεπρόβαλλε μέσα από το δάσος, από τα χωριά Κιρλινγκ και Κιρμπαχ ο συμμαχικός στρατός.Ο Καρά Μουσταφά απέσπασε 28.500 Οθωμανούς, εκ των οποίων οι 22.000 ιππείς, από την πολιορκία, μαζί με άλλους τόσους περίπου συμμάχους του Βλάχους, Μολδαβούς και Τατάρους για να αντιμετωπίσει τον ενωμένο Χριστιανικό στρατό. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες Σομπιέσκι, Λορέν και Βάλντεκ ξεκίνησαν τη προέλαση. Παρόλο που οι Τούρκοι υποχωρούσαν δεν έδειξαν σημάδια διάλυσης και πολεμούσαν ακόμα με φανατισμό και γενναιότητα.
Ήταν πλέον η σειρά του καλύτερου ιππικού του κόσμου της εποχής να προελάσει. Οι 3.000 τρομεροί φτερωτοί Ουσάροι των Πολωνών με τις εντυπωσιακές πανοπλίες τους υπό τον Σομπιέσκι αποτέλεσαν την αιχμή του δόρατος 18.000 καβαλάρηδων που ξεχύθηκαν σαν κεραυνός πάνω στις εχθρικές γραμμές σε μία από τις μεγαλύτερες επελάσεις ιππικού στην Ιστορία. Ο τεχνητός σεισμός από την μεγαλειώδη αυτή επέλαση διέλυσε κάθε συνοχή στον εχθρό τον οποίο κατέκοπταν με μανία. Ο Καρά Μουσταφά τρεπόταν σε φυγή μαζί με τη σημαία του Προφήτη ενώ πίσω του 15.000 άνδρες του έπεφταν νεκροί και άλλοι 5.000 αιχμάλωτοι ενώ είχε ήδη χάσει 20.000 κατά τη διάρκεια της πολιορκίας. Ο Ευρωπαϊκός στρατός αριθμούσε 3.500 νεκρούς και τραυματίες στη μάχη και σχεδόν την μισή φρουρά των αμυνόμενων( 8.000 περίπου). [/B]
«Είναι ιπποτισμός χωρίς προηγούμενο, είναι σθένος και μεγαλείο σε σημείο που είναι αδύνατο να φανταστεί κάποιος». Oι εντυπωσιακότεροι ίσως ιππείς της ιστορίας, οι Πολωνοί "Φτερωτοί" Ουσάροι, οφείλουν το όνομά τους σε μία κατασκευή που φορούσαν στην πλάτη τους, η οποία έφερε φτερά αετού. Όσον αφορά στο Πολωνικό ιππικό και ιδιαίτερα τους Φτερωτούς Ουσάρους, αναγνωρίζονται ως μια από τις πλέον επίλεκτες - αξιόμαχες και γενναίες στρατιωτικές ομάδες που συστάθηκαν ποτέ. Αυτοί οι τολμηροί, γενναίοι και σκληροτράχηλοι πολεμιστές κυριάρχησαν στην Ευρώπη επί δύο αιώνες, νικώντας σε μάχες στρατούς τριπλάσιους σε μέγεθος, έχοντας ως εξοπλισμό μια λόγχη, ένα εντυπωσιακό ζεύγος πτερύγων στην πλάτη και μια εξίσου εντυπωσιακή πανοπλία.
Oι Ουσάροι εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στα Βαλκάνια. Σύμφωνα με κάποιους μελετητές, ο όρος Ουσάρος προέρχεται από τους Βυζαντινούς Χωσάριους, ένα είδος ελαφρού ιππικού - ανιχνευτών, που όπως υπονοεί το όνομά τους ήταν ειδικευμένοι στις ενέδρες ("Χωσιές").
[B] Α ν και κανείς δεν το συνειδητοποιούσε τότε, η μάχη έκρινε τις γεωπολιτικές ισορροπίες ολόκληρης της Ευρώπης. Ο πρίγκιπας Ευγένιος της Σαβοΐας άδραξε την ευκαιρία για να ανακτήσει μέσα στα επόμενα χρόνια την Ουγγαρία και ορισμένες από τις βαλκανικές χώρες από τους Οθωμανούς. Οι Γάλλοι επωφελούνταν από την εξασθένηση των νότιων γερμανικών κρατιδίων στην αντιμετώπιση των Τούρκων και συνέχιζαν τις εχθροπραξίες και τις προελάσεις. Η περίοδος φιλίας μεταξύ Αυστριακών και Πολωνών δεν κράτησε πολύ, καθώς ο Κάρολος Ε΄ της Λωρραίνης άρχισε να μειώνει τον ρόλο του Ιωάννη Γ΄ Σομπιέσκι και των στρατευμάτων του στη μάχη. Ούτε ο πολωνός βασιλιάς ούτε ο συνασπισμός των γερμανικών κρατιδίων επωφελήθηκε από τη διάσωση της Αυστρίας. Αντιθέτως, άνοιξαν τον δρόμο για τον σχηματισμό της αυστριακής αυτοκρατορίας (1804-8067) και τη διάλυση της γερμανικής κοινοπολιτείας.
Ο οίκος των Αψβούργων έγινε ισχυρή δύναμη στην Ευρώπη. Η αναχαίτιση της δεύτερης πολιορκίας της Βιέννης έσωσε την Δυτική Ευρώπη από την δουλεία και τον μαρασμό. Η Τουρκοκρατία δεν έφτασε σε ολόκληρη την Ευρώπη. [/B]
[I]«Θα ήθελα ένα κρουασάν κι έναν καπουτσίνο, παρακαλώ…»
Η πολιορκία της Βιέννης και η νίκη των δυτικών δυνάμεων ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν είχε μόνο μεγάλη ιστορική σημασία αλλά και… γαστριμαργική! Σύμφωνα με τους μύθους, η έκβαση της τελικής μάχης ήταν αφορμή να αποκτήσει η Βιέννη δύο από τα εδέσματα-ορόσημά της: οι κάτοικοι της πόλης γιόρτασαν την υπεροχή τους με κρουασάν και βιεννέζικο καφέ, γνωστό και ως «καπουτσίνο».
Ο μύθος λέει ότι το κρουασάν εφευρέθηκε στη Βιέννη, είτε το 1683 είτε ύστερα από μια παλαιότερη πολιορκία της πόλης, το 1529. Για να θυμίζουν σε όλους την ήττα των Οθωμανών, οι βιεννέζοι ζαχαροπλάστες έφτιαξαν τα κρουασάν στο σχήμα της τουρκικής ημισελήνου. Αυτή η εκδοχή υποστηρίζεται από το γεγονός ότι τα διάφορα είδη κρουασάν στα γαλλικά ονομάζονται «viennoiserie», ενώ οι Γάλλοι πιστεύουν ότι εισήχθησαν στη χώρα τους το 1770 από τη βιεννέζικης καταγωγής Μαρία Αντουανέτα. (πριγκίπισσα κόρη της αυτοκράτειρας Μαρίας Θηρεσίας)
Μετά τη μάχη οι Αυστριακοί βρήκαν πολλά σακιά με καφέ στο τουρκικό στρατόπεδο. Ο πολωνός βασιλιάς Ιωάννης Γ΄ Σομπιέσκι χάρισε το πολύτιμο εμπόρευμα στον Φράνσιζεκ Γερζί Κουλτσζίκι για να τον ανταμείψει για τις υπηρεσίες του ως κατασκόπου κατά τη διάρκειατης πολιορκίας της Βιέννης. Ο επιτήδειος κατάσκοπος άνοιξε κοντά στον καθεδρικό ναό της πόλης το πρώτο καφέ της Βιέννης και το τρίτο της Ευρώπης το 1684, κάνοντας τον καφέ εξαιρετικά δημοφιλή. Ο μύθος λέει ότι στο καφέ είτε ο ίδιος ο Κουλτσζίκι είτε ο Μάρκο ντ΄Αβιάνο, καπουτσίνος μοναχός και έμπιστος του αυτοκράτορα Λεοπόλδου Α ΄, πρόσθεσε μέλι και γάλα στον πικρό καφέ, εφευρίσκοντας έτσι τον «καπουτσίνο» και θέτοντας τα θεμέλια για τη φήμη του βιεννέζικου καφέ σε ολόκληρο τον κόσμο. [/I]
https://youtu.be/X8zCv0AHnCs
https://youtu.be/rPhV6pWCaa0
https://youtu.be/A_THdzBnHy0
https://youtu.be/GrFbiw77_90
https://youtu.be/GuW_T3RP1TE Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-09-2019 | |