Μια επιστολή για εσάς φίλοι μου

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Μια επιστολή για εσάς φίλοι μου</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Μια επιστολή για εσάς φίλοι μου</b><p>Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ<p><i> Καλησπέρα φιλαράκια, γνωρίζετε ότι  είμαι πάντα ειλικρινής, ειλικρινά λοιπόν θα σας γράψω.</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Η σημερινή γραφή στο  INFO  μας είναι η νούμερο 1478 νομίζω και επειδή κάποτε όλα στερεύουν δεν θέλω να σας κουράζω με επαναλήψεις.Ομολογώ πως αυτά τα χρόνια μου δώσατε μεγάλες συγκινήσεις και χαρές, μου χαρίσατε  ως και πολλά άριστα δέκα! που τόσο τ` αγάπαγα παιδί.<br />
Σας ξετύλιξα όλη μου την ζωή σε διηγήσεις.....( διηγήσεις με ρίμες, ) θα έλεγα εγώ,  σας χρωστώ ευγνωμοσύνη γιατί   αυτό που έκανα ήταν κι` είναι λυτρωτικό, όμως  νομίζω είναι καιρός να αποσυρθώ, διότι μόνη μου βλέπω ότι δεν χρειάζεται άλλα χρώματα ο καμβάς.<br />
Με δεδομένο ότι εδώ στα ράφια υπάρχουν γραμμένα άλλα 8.000 ποιήματα, ότι κι` αν γράψω πια θα μοιάζει με κάποιο άλλο κι` αυτό δεν αρέσει πρώτα σε εμένα.<br />
Από το περιβολάκι δεν θέλω να φύγω κι` ούτε θα φύγω, όποτε μπορώ θα διαβάζω τα γραμμένα της ψυχής σας με μεγάλη χαρά, έχω όμως,ακόμα   ένα βασικό λόγο που θέλω  να συνεχίσω να γράφω εδώ.<br />
Όλοι γνωρίζετε ότι γράφω με στυλό και χαρτί, σε μπλόκ, κι`  είναι όλα....ατάκτως ερριμμένα! κοινώς...φίρδην- μίγδην! θέλω να ταχτοποιήσω μερικά ακόμα στο σάιτ, δεν ξέρω πόσα, είναι ένας καλός τρόπος να τα έχω μαζεμένα εδώ, για εμένα και περισσότερο για τον Γιάννη μου.<br />
Θέλω να με αφήσετε κάπου- κάπου ν` ανεβάζω κανένα πατριωτικό και σατιρικό που πολύ τ` αγαπώ, όλα τ` όμορφα σας λόγια, φυλαχτό και περιουσία, μα όπως έχουν τα πράγματα δεν θα στενοχωρηθώ αν έχω αναγνώσεις και σχόλια.<br />
Θα ήμουν μεγάλη ψεύτρα άν έλεγα ότι δεν με ενδιαφέρουν ...μα ως κι` η βρύση μας η Καλλιρρόη στο χωριό<br />
βγάζει πολύ λιγότερο νερό από τότε που ήμουν εγώ παιδί.<br />
Εντελώς τυχαία μια μέρα είδα στα παλιά ποιήματα πολύ μεγάλες αναγνώσεις ( με τον χρόνο ) δεν θα μου<br />
δινόταν πουθενά αυτή η ευκαιρία και μάλιστα χωρίς χρήματα!! ευχαριστώ από καρδιάς το INFO STIXOI<br />
ευχαριστώ και όλους εσάς, για ένα πράγμα είμαι σίγουρη ότι και σ` αυτό το γκριζοκούτι! μπορεί και υπάρχει<br />
αν το θέλουμε , ποιότητα, πολιτισμός  και ανθρωπιά.<br />
Μαζί με ομορφιά, αισθήματα, έρωτα, αγάπη, χιούμορ, αλήθεια, πίκρα και πόνο, θύμησες και γλυκές αναμνήσεις, πέλαγα, θάλασσες, βαρκούλες, ( της Καππαδοκίας οι σκήτες κι` οι σπηλιές ), τ` αλώνια μας, τα δικά μας συναξάρια!! η Ρωμιοσύνη της ψυχής μας, η μικρή θαυματουργή πένα της δημιουργίας του καθενός.<br />
Φίλοι μου θέλω να συνεχίσω  με αυτό τον τρόπο και θεώρησα πιο έντιμο  να σας το πω θα κλείσω αύριο με την ...συνέχεια..που σας χρωστάω,...την δεύτερη αγάπη!! που ευτυχώς πάντα έρχεται και έχει μουράγια κι` αραξοβόλια, στις αετοφωλιές!!!  και  αψηλούς χρυσαετούς, από αύριο  δεν θα έχω πια  έννοια!! αν πέτυχε η γραφή, ευκαιρία ν` ανακατέψω κι` όλα τα παλιά...... < τα γράμματα!!  > που τόσο αγαπούσε η Μάνα μου.!! μες στη μαύρη της την φτώχεια.<br />
Σας ευχαριστώ πάντα θα θέλω να μαθαίνω νέα σας, πάντα θέλω να είστε καλά γιατί είναι αλήθεια πως μου δώσατε χαρές!! τόσες...που μερικές φορές ούτε οι δικοί μου άνθρωποι δεν μου έδωσαν., μαζί με  μια γλυκιά λαχτάρα κάθε φορά που ανεβάζω ποίημα, και μια μεγάλη χαρά όταν πλουτίζω με την γραφή ! όλων σας!<br />
...................................Θερμά σας ευχαριστώ<br />
............................................Αδαμοπούλου Γεωργία<br />
                                                      16-9-2019<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-09-2019</td><td valign=top></td></table><br />