Άγγιγμα στο χορό των στιγμών

Δημιουργός: monaxikotita apexei apo monaxia

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήταν μια νύχτα δροσερή..
Ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια του μαγαζιού..
Κρατούσα μια καρδιά για να στην προσφέρω..
Δεν ήξερα πως θα την κρατήσεις όμως δική σου και μόνο..
Άνοιξα την πόρτα,μέσα κόσμος χαρούμενες φωνές..
Δεξιά μου εσύ,με ένα βλέμμα υπέροχο,γεμάτο ζεστασιά..
Κρατούσες όμως δυο καρδιές ενωμένες..
Η δική μου δεν είχε χώρο να μείνει στα χέρια σου..
Αλλά έμεινε δίπλα σου..
Τα μάτια μου παραδόθηκαν στην ψυχή σου..
Το σώμα μου ήθελε την δική σου αγκαλιά..
Η αγκαλιά σου όμως δεν ένιωθε τα δικά μου χέρια..
Δεν μπορούσα να σου προσφέρω τίποτε περισσότερο..
Παραμόνο την Καρδιά μου,την Ψυχή μου,Την Ματιά μου..
Δεν ήθελα να συναντήσω την εικόνα που έβλεπα κάθε μέρα..
Στον δρόμο,στην ζωή μου όπως τότε στο μαγαζί που σε συναντούσα κάθε νύχτα,κάθε μέρα,κάθε στιγμή..
Σε φώναξα κοντά μου..
Μα όταν ήρθες σου Χαμογέλασα δεν έδειξα τον πόνο,την θλίψη που μου είχες προσφέρει στην καρδιά μου,την ψυχή μου,την ματιά μου..
Άνθρωποι που ένιωθα κοντά μου γκρέμισαν την εμπιστοσύνη,την αγάπη που τους είχα δώσει..
Ακριβώς όπως μου το έκανες και εσύ..
Σε ξεχώρισα..
Δεν ήσουν πληγωμένος εγωισμός..
Γιατί ο εγωισμός πεθαίνει με την Αγάπη..
Η Αγάπη όμως αν μεγαλώσει και Πονέσει Αδιαφορεί..
Η φωνή θα τραγουδήσει μόνο όταν σε ξαναδεί..
Η καρδιά θα λειτουργήσει μόνο όταν σε ξαναδεί..
Η ψυχή θα ενώσει τα κομμάτια της μόνο όταν σε αγγίξει..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-09-2019