Παραίσθηση

Δημιουργός: libertad

Έλα μαζί μου μια νύχτα μόνο, βήμα με βήμα... (Λάκης Παππάς)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν έχει φεγγάρι απόψε
και προτίμησα από το απατηλό σκοτάδι
του δωματίου μου
την ανάστερη αγκαλιά της νύχτας.
Είναι το ίδιο σκοτεινή,
ίσως και περισσότερο
και πιο αναπαυτική
από το ζεστό μου κρεβάτι.
Ένιωθα τον πυρετό του καύσωνα
να αναβλύζει από κάθε ίνα του κορμιού μου.
Και ανάμεσα στους ήχους της νυχτιάς
έφτασε από μακριά η φωνή σου.
Μου ψιθύρισες λόγια πιο ζεστά
κι απ' το φύσημα του ανέμου.
Και τότε σε είδα να στρίβεις στη γωνία.
Τα βήματά σου αντηχούσαν στην καρδιά μου,
τα μάτια σου έλαμπαν σαν ήλιος του μεσημεριού.
Απ' το σώμα σου ανάβλυζε αντρίκια μυρωδιά.
Έλα, λοιπόν και πάρε με απ' το χέρι,
να πάμε εκεί που άνθρωπος δεν βρέθηκε ποτέ.
Ας περπατήσουμε μαζί
στου ονείρου μας τους δρόμους,
εκεί που δεν υπάρχει χρόνος,
ούτε πόνος, ούτε ζωή
και ίσως η παραίσθηση να βγει αληθινή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-08-2006