Ένα μαύρο ποίημα

Δημιουργός: AceOfSpades, Σπλατς

καλημέρες...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεσπόζει επάνω στο ξυράφι το κόκκινο.
Ρουμπίνι . Κι ένας πανούργος ήλιος των άρρηκτων νεφών το μανδύα διαπερνά..
Ουρανομήκης – γεωμετρεί τους σκιερούς μου παραδείσους ,
όπου μια αγέλη Αρχάγγελοι .. Να ! Κλαίνε γοερά ..
Τι των φτερών τους το εύδρομο κι αν έχουν ;
Υπήρξαν ..

Κορυφή στην πυραμίδα των αδαών ,
το κρύο φως μιας παλιάς επιγραφής από “νέον”
ψιχαλίζει τις μαβιές επιφάνειες της βιολέτας ..
Πλάνη θαυμαστή !
Μοσχοβολιά του ιεροφάντη ,
το μακρινό βολ – πλανέ της θαλάσσης .

Ασύμμετρα ‘κείνα τα κύματα λέγω..
Υπήρξαν !

Κυρίαρχο συναίσθημα η σπατάλη ‘
Φλογερότερο όλων η πατρίς !
Ζοφερή ρομφαία η λαγνεία μιας αδέκαστης Ανατολής -
κι όλοι

οι φίλοι ..

Φίλοι που υπήρξανε απλώς έως του γνωστού το σημείο ,
κι από εκεί , δε διάβηκαν την κόκκινη γραμμή .
Ατρείδες που έστειλαν τις κόρες στα σφαγεία
ή Μαγγελάνοι απ’ του Πυρός τη κρύα Γη
διάπλους - νόησαν - με ασφαλή σχεδία..
Φίλοι που υπήρξανε εντός του μίτου , που λέω φατνίο ..

Δε διάβηκαν , γνωστοί απέμειναν
καταδικασμένοι να πνιγούν στα πελάγη της λησμοσύνης ..
Τους είπα
τότε..
Προτιμότερο , απάντησαν , να θυσιάσουν τη μήτρα των απογόνων τους
παρά να μην ξεπλύνουν την προσβολή
που θα έπεφτε επάνω στους απογόνους τους ..
Μα ο σκοπός τους ανίερος
κι αλλάξανε το σχήμα της γης !
Την κάνανε στρόγγυλη ‘
ένας μίτος ..
Ένα κουβάρι με πόλους ,
δίχως γωνίες , για να κρύψεις
άλλους φίλους ,
πραγματικούς κι ‘ αγαπημένους ..

Γι’ αυτό και βάζω όσους απέμειναν επάνω στο ξυράφι .
Κι η προσφιλέστερη των αισθήσεων – όραση ,
στην ταπεινή σπατάλη των χρωμάτων
όλο ενισχύει την ιερότατη των παραισθήσεων – ενόραση..

Ως βάση στην πυραμίδα των γρίφων …

Πού υπάρχουν ;


{Α}

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-08-2006