Θαλασσινό

Δημιουργός: Κωνσταντίνος2004, Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στις αυγής τις πρώτες ηλιαχτίδες να κρυφτείς
Αέρινη μυθικά ντυμένη με πέπλα π' ανεμίζουν
Γλυκά στο ακρογιάλι θάλασσα να λουστείς
Πουλιά λευκά τα σύννεφα και φτερουγίζουν

Σβήνουν στο χρώμα των ματιών σου τα αστέρια
Σιγά σιγά καθώς γεμίσανε και πέφτουν
Τα γερασμένα παιδικά μου καλοκαίρια
Φουρτουνιασμένα αρμενίσανε και φεύγουν

Στα μύρια κύματα την θεά της θάλασσας γυρεύω
Νυσταγμένη να σου νοτίσει τα μαλλιά
Αφρός λευκή φωτιά μα περισσεύω
Καθώς βουλιάζω στην καμένη μου στεριά

Κι όπως ο άνεμος μιλάει με τα βράχια
Με μιαν αλύγιστη πανάρχαια σοφία
Σου ψιθυρίζω με ορθάνοιχτα τα μάτια
Την μίζερη μου δίχως λόγo αγωνία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-08-2006