το ντουβάρι με τα Graffiti

Δημιουργός: Νικηφόρος Μελάς, ΓΡΥΠΑΡΗΣ Μ. ΑΝΤΩΝΗΣ

Ζήτω αδέσμευτος να εκφράζομαι ελευθέρα μπορώ; Κι από σας κανείς δεν την ορίζει, κι από σας κανείς δεν την κρατεί την ακέρια Δικαιοσύνη και την ακομμάτιαστη Αρετή• Γιατί σέρνουν όργητες και µίση πάντα, εσάς δεξά κι εσάς ζερβά. Κωστής Παλαμάς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]
Το ντουβάρι με τα Graffiti

Ήμουν ντουβάρι λερωμένο με συνθήματα
με χέρια πάμπολλα από ασβέστη περασμένο,
ένα ντουβάρι που να βρει τα συναισθήματα
για να φωνάξει: «σ’ αγαπώ!.. Καταλαβαίνω!»...

Ήρθες και πέσαν οι άσβεστες απ’ το σώμα μου
σαν χαρτοπόλεμος το παρελθόν μου πια στο χώμα,
τοίχος γυμνός μέσα στην μούχλα και την βρώμα μου
που ‘χε σαθρώσει μα ορθός που στέκει ακόμα!

Τότε η ματιά σου σαν τον ήλιο με διαπέρασε
στις χαραμάδες μου ένα φως που με λυτρώνει
γλυκά χαϊδεύει τις ουλές πληγών που γέρασε
χυτό αλαβάστρινο κορμί σου φανερώνει!

Κι’ αυτά τα χέρια που σαν κρίνα με αγγίζουνε
και με γεμίζουν ευωδιές μέντας και δυόσμου,
μ’ αγγελολούλουδα κι ανθούς ξανά με κτίζουνε
να δω ξανά μ’ άλλη ματιά μορφές του κόσμου…

Πώς να μην πω το σ’ αγαπώ αφού με λάτρεψες
είσαι η καρδιά βαθιάς ψυχής της ειμαρμένης,
εσύ είσαι η μόνη που πραγματικά με γιάτρεψες
παίρνω απ’ τα ματιά σου το φως της οικουμένης.

Α. Γρυπάρης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-10-2019