Ήθελα μια ιχνογραφία, φως

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλή Κυριακή φίλοι μου...του χωρισμού κι` αυτό....δεν ξεχνούν οι άνθρωποι, δεν ξεχνούν, όταν πολύ αγαπήσανε.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήθελα να σε ζωγραφίσω
με κόκκινες δυο πινελιές.
Μες στη καρδιά να κρατήσω
τις ακριβές μας, τις στιγμές.

Ήθελα το άρωμα να ζει
μέσα στα δυο μου χέρια
τότε που είμαστε μαζί
στου πάθους τα νυχτέρια.

Ήθελα γράμμα να σου γράψω
να`χει καρδιά με βέλος.
Ήθελα τόσο, να μην κλάψω
σαν πέφταν, τίτλοι..τέλος.

Ήθελα μια ιχνογραφία, φως
με τα μελιά σου μάτια.
Μη με ρωτήσεις, τι και πως
ζωγράφισα χίλια κομμάτια.

Δεν θυμάμαι πια, δεν θυμάμαι,
δεν έχω άλλο ένα χαρτί.
Μη μου πεις, αν λυπάμαι
δεν έχει η ερημιά γιορτή.

Δεν έχω χρυσά χρώματα.
Δεν έχω ούτε μολύβι.
Δεν έχω ούτε αρώματα.
Κι` ούτε θα πάω ταξίδι.

Με τα πουλιά στα κύματα....
κι` ήθελα να σε ζωγραφίσω.
Δεν έχω ούτε αισθήματα.
Τη πόρτα απλά θα κλείσω.

Ήθελα, μια στιγμή στο κάδρο
να`χει της αγάπης χρώμα.
Μη μιλάς, να μεταλάβω...
λίγο απ` το άρωμα ακόμα.

Να το χωρέσω στα χαρτιά
στη τελευταία πράξη.
Πορφυρή να βάλω πινελιά.
Σταγόνα, σαν θα στάξει.

27-10-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-10-2019