Χρυσό σιτάρι! Η Γη μου Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ Καλημέρα φίλοι μου...'οποιος δεν βαριέται το διαβάζει, όσο συχνά γράφω για την μάνα μου άλλο τόσο για την πατρίδα , ας μείνει κι` αυτό το σιδηροδρομικό εδώ, ευχαριστώ όλους. Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Όταν φυσούσε ο Βοριάς
πάγωνε η καρδιά μου
μα.. ανθίζαν κλώνια λυγαριάς!
Πανώρια μου, ομορφιά μου.
Δυό λιοκούκουτσα μάζεψα
Από μια νιούτσικη ελιά
και ψήλωσα και τράνεψα
μες σε περιστεριών φωλιά. .
Στις ξέρες που περπάτησα
έκοψα ένα λουλούδι
τους όρκους δεν επάτησα
τους έκανα τραγούδι.
Φεγγάρια χίλια, βγήκανε
κι` έλουσα τη ψυχή μου
κι` όλοι οι Θεοί μιλήσανε.
Χρυσό σιτάρι! Η Γη μου.
Μες στα ξωκλήσια τα λευκά
δυο απλά κεράκια άναψα
ήταν Αγγέλων το ωσαννά
στην Παναγιά Παντάνασσα.
Στο θρόισμα από τις ιτιές
μια μελωδία ζήτησα
κι` ήταν νωπές οι πληγές
και μάτωσα και λύγισα.
Στα μυροβόλα δειλινά
μ` ένα κλαράκι δάφνης.
Βυθίστηκα στα σκοτεινά,
Θεέ μου, δεν εφάνεις.
Κοίταξα προς τα λιακωτά
να δω δυο κυπαρίσσια.
Του Εσπερινού, δοξαστικά!
Πόθο, που είχα στα στήθια.
Σύννεφο μαύρο και καημοί.
Σκεπάζουν τα σιτάρια μας!!
Αμέτρητοι τούτοι οι σταυροί.
Λάσπη, κολλάει στ` αχνάρια μας.
Έκοψα ένα κλωνί βασιλικό
σε εικόνισμα να βάλω.
Της αμαρτίας μερτικό
γι` αυτό να μεταλάβω.
Ένα αστεράκι μου` γνέψε
πάνω στα φωτισμένα αλώνια.
Δεν έφταιξες, ησύχασε.
Που δεν λαλούν τ` αηδόνια.
Θάλασσα, πικροθάλασσα
στείλε μου δυο μαντάτα,
ζωή, αν την εχάλασα....
Θέλω να βρώ μια στράτα.
Που να με πάει στα μάρμαρα
και στων ηρώων μνήματα.
Να μην θωρρώ τα βάρβαρα
στην οικουμένη βήματα.
Και σεις άστρα τ` ουρανού
....Της μάγισσας του κόσμου!!...
Λάμψη να πέσει κεραυνού
σ` ότι λυγάει το βιος μου.
Χώμα δικό μου, να πατώ
στου Μάη τους μπαξέδες.
Μαύρο φουστάνι μην φορώ.
Χρυσούς δυο κατιφέδες.
Στο περιβόλι του ουρανού
που καίει τα σωθικά μου.
Ηλιάτορα, Ήλιου τρανού
να πω τα μυστικά μου.
Δεν θέλω χώμα να πενθώ.
Θέλω ωδής δοξάρια!!
θέλω να στήσω το χορό!
Στης Γης μου τα λιθάρια.
Λευκά πουλιά να με κοιτούν,
όλα! ναρ` θουν κοντά μου.
Θέλω σ` Ειρήνης το σκοπό
χίλια βιολιά, δικά μου.
Να ακούγονται στα πέρατα
στης Γαλανής! τα κύματα.
Μικρό παιδί, θα γέλαγα,
στων ποιητών τα μνήματα!!
Από την χώρα των Θεών!
Θεοί, σας καίω λιβάνια!
Από την γη των στεναγμών.
Κύμβαλα ν` ακουστούν, ουράνια.!
1-11-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία
Καλό μήνα, χρόνια πολλά σε όσες κι` όσους γιορτάζουν Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-11-2019 | |