της γης η θλιψη

Δημιουργός: Ηypocrisy, γιουλη τσαμαλ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

συνηθισαμε- ετσι μαθαμε- να μεροληπτουμε..



ομως η θλιψη δεν ειναι αρρωστια ουτε κανονας
ειναι δροσοσταλιδες η παχνη στο πρωτο φως
το ανθισμα και το καρπισμα μερας και νυχτας..

η μαγιά απο καθε εποχη..
κι επειδη δεν ειναι μαγκια ειναι μαγικη..
η πετουλουδα που καθρεφτιζεται
στο αψυχο κενο κουκουλι της
να θυμαται πως βγαινει απο το τουνελ..
ειναι το αποστημα στον πονο.
η φρικη και ο θριαμβος της ειναι το αποστημα.

η θλιψη ειναι αισθηση κι αισθηση της χαμενη
απο την συναισθηση που αντικρυζεται με συναισθηση.
η θλιψη απο κενο σε κενο -σαν μελισσα απο ανθο σε ανθο-
ενα σκορπισμα στο κενο..
δεν εχει νοημα να μοιραζεται την προσοχη να τραβαει..
μα σαν βγει φορτισμενη, και μονο που λεει θα υποκριθει
γινεται αλλος ανθρωπος..



στην θλιψη πανε απο την κολαση
στον παραδεισο πανε απο την θλιψη.
την γη την βρηκαμε -την ειπαμε παραδεισο-
την κολαση την φτιαξαμε.
ολα εδω ολα δρομος.
ο κοσμος αυτος ο μαγικος.
δεν ειναι αλλος ο ουρανος.
ο κοσμος ουτε ασχημος κι ουτε κατι αλλο.
καποτε πρεπει να μεινει κι ο πολεμος μονος
και ανυπερασπιστος.
να πεσει ολη η κοσμικη θλιψη πανω του
να τον αποτελειωσει.
κι οπως θα εξανεμιζεται το τερας στον αερα
θα λευτερωνονται οι ψυχες.
οχι τιποτα τελεσιδικο και ιδιο με πριν
τιποτα δεν ειναι, ολα αλλαζουν.
ναι αυτος ο κοσμος δεν ηταν ποτε μονοδρομος.
κι ενας μονο θεότυφλος δυναται να δει καθαρα.
αλλα ο δρομος - ποτέ ο δουλοπρεπης μονοφθαλμος
και κοντοφθαλμος.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-11-2019