Τα πρωινά, τις Κυριακές που βγαίνω να βολτάρω

Δημιουργός: Μάϊκ Χίτζ, Κωνσταντίνος Καλλιγέρης

Καλημέρα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα πρωινά τις Κυριακές
που βγαίνω να βολτάρω
αντίκρυ από τη θάλασσα
μόνος μου ρομαντζάρω.

Εισπνέω τον αέρα της
ρουφώ τη μυρωδιά της
γεύομαι την αρμύρα της
θωρώ την ομορφιά της.

Το απέραντο γαλάζιο της
καθώς το ατενίζω
αφήνομαι στον κόρφο της
στο πέλαγο αρμενίζω.

Τότε αφουγκράζομαι φωνές
από άγνωστους ανθρώπους
που φτάνουν από μακρινούς
λησμονημένους τόπους.

Και με φυσάει δροσερό
και μυρωδάτο αγέρι
που φέρνει μύριες ευωδιές
από παρθένα μέρη.

Έπιασα ένα βότσαλο
κάτασπρο σαν
κουφέτο
ξεχώριζε απ΄ τα υπόλοιπα
στολίδι ήταν
σκέτο.

Το έριξα στη θάλασσα
έσκασε τρις
στο κύμα
εμπνεύστηκα απ΄ τον ήχο του
κι έγραψα αυτό
το ποίημα.

Μα πιο πολύ, θα ήθελα
να ήμουν σε μια
βάρκα
με μια γοργόνα αγκαλιά
και να πηγαίνω
τσάρκα.

Και η μαργιόλα η θάλασσα
γλυκά να μας
λικνίζει
κι εγώ να λέω: " H ζωή
για μένα, τώρα
αρχίζει".

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-11-2019