γιάννης τσίγκρας

Δημιουργός: ferrer, Γιώργος Λ. Οικονόμου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λυπάμαι πολύ που ο θάνατός του στάθηκε αφορμή να τον γνωρίσω.

ΔΕΚΑΕΤΙΑ 50

Εκείνα τα χρόνια η φτώχεια περίσσευε
Τη μαζεύαμε, λοιπόν, σε πιάτα
Και τη μοιράζαμε στους γείτονες

Η κυραΛένη τρία σαλιγκάρια στο πιάτο, για μας
Και μεις σκέτες πικραλήθρες για την κυρία Αρετή
Κι αυτή, ένα Χριστουγεννιάτικο Δέντρο
Στολισμένο με βώλους, τυλιγμένους με χρυσόχαρτα
Για να το βλέπει όλος ο κόσμος-το ’κανε χωρίς έπαρση.

Τα θερινά απογεύματα, οι γριούλες έγνεθαν ποκάρια απ’ το
Γειτονικό εργοστάσιο του Τζήμα και οι νεότερες έπλεκαν
Πολύχρωμες, μ’αυτά, φανέλες,για όλα τα παιδιά της γειτονιάς.

Ένα βράδυ πέρασε απ’ τη γειτονιά μας ο Χριστός
Ζήτησε ένα ποτήρι νερό και του το’φεραν με προθυμία.

Εκείνος ευλόγησε και χάθηκε στο δειλινό.

Από τότε η φτώχεια μας έσπασε σε άπειρα κομμάτια
Έτσι που χάθηκε ή τη συνηθίσαμε.

Γιάννης Τσίγκρας, «Έχεις δίκιο είναι ο Αλντεμπαράν»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-11-2019