Ο παππούς και ι ανθρωποφάγοι

Δημιουργός: Γεδεών, Γιάννης Μαυρόγιαννος

Χαιρετώ όλη την όμορφη παρέα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο Παππούς και οι ανθρωποφάγοι
Ήρθε και πάλι ο παππούς κουνώντας το κεφάλι
Και μού ‘πε άκου νεαρέ μια ιστορία άλλη.
Και άρχισε να μου λαλεί κι’ άρχισε να μου λέει
Τον πείρε η συγκίνηση και άρχισε να κλαίει.

Στη ζούγκλα ήμουν κάποτε μόνος και περπατούσα
Αναζητώντας τον Ταρζάν και σιγοτραγουδούσα.
Ο ουρανός εμαύρισε ερχόταν καταιγίδα
Εκοίταζα τα σύννεφα κι’ έπεσα σε παγίδα.

Σε λίγο εμφανίστηκαν πολλοί ανθρωποφάγοι
Ήταν μπροστά ο αρχηγός και δίπλα του οι μάγοι.
Κτυπούσανε τα τύμπανα κουνούσαν τα κοντάρια
Είχανε όψη άγρια και μοιάζαν σαν λιοντάρια.

Κι’ ο αρχηγός εζήτησε αμέσως να με πάρουν
Με κρεμμυδάκια μπόλικα στιφάδο να με κάνουν.
Στη χύτρα με ερίξανε και κόβαν κρεμμυδάκια
Και μια κοπέλα φάνηκε με όμορφα ματάκια.

Κι’ αμέσως τους επρόσταξε όλα να σταματήσουν
Τη χύτρα που σιγόβραζα αμέσως να τη σβήσουν.
Ήρθε και μου συστήθηκε και μου ‘πε με καμάρι
Ότι με ερωτεύθηκε και θέλει να με πάρει.

Αμέσως όλα άλλαξαν με σήκωσαν στα χέρια
Κι’ οι μάγειροι χαμήλωσαν αμέσως τα μαχαίρια.
Ήταν η κόρη του αρχηγού εκείν’ η κοπελιά
Που απλώνοντας τα χέρια της με πήρε αγκαλιά.

Κι’ ένα πλατύ χαμόγελο απλώθηκε ως τ’ αυτιά μου
Εκείνο που με έσωσε ήταν η ΟΜΟΡΦΙΑ ΜΟΥ!!!

Γιάννης Μαυρόγιαννος
Από την Ποιητική μου Συλλογή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-11-2019