Σ' αλάνες παίζαν τα παιδιά

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλό ξημέρωμα φίλοι μου, σας ευχαριστώ όλους πάντα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήταν ωραία η ιστορία
που` χε μυρτιές μα και δαδιά.
Κατέβηκαν τα παιδιά στη πλατεία
κι` άνθισαν νιούτσικα κλαδιά.

Ήταν ωραία τα όνειρα μας
κι είχανε του ροδιού το χρώμα.
Πλουμιστό στεφάνι, η χαρά μας.
Κόκκινο γαρύφαλλο, στο χώμα!

Πετούσανε στη γης πουλιά
κι` ήταν γαλήνια η θάλασσα.
Γέμισε η πλάση με φιλιά.
Ζωή μου, δεν σε χάλασα.

Μια ψυχή, φυλλοροεί ακόμα!
μια ψυχή που αιμοραγεί.
Κι` έχει του γιασεμιού το χρώμα.
Στην Καλλιρόη την πηγή.

Ήταν ωραία η ιστορία
στα χέρια μας, τα καθαρά.
Ο τοίχος έγραφε Ελευθερία!
Σ` αλάνες παίζαν τα παιδιά!!!!

Στο τελευταίο δάκρυ.
Στης θάλασσας τα κύματα.
Τρανά μιλούσε η αγάπη!
και έστελνε τα μηνύματα!.

Στου κόσμου τις γκρίζες! σκιές..
με ήλιο λαμπρό! πλουμιστό!!
Κει που ανθίζαν μυγδαλιές.
Να` χει η πλάση ένα Χριστό.

Και φτάσαμε στα αψηλά
να βρούμε ουράνια τόξα.
Σαν η ιστορία θα μιλά!
Θα γράφει πάνω δόξα!

Στο τελευταίο μας λυγμό
μ` ένα κλωνί θυμάρι.
Με σπαθί μας το θυμό!!
κι` ένα παλιό καντάρι!!

Θα γράψουμε την ιστορία.
Θα την γυρίσουμε αλλιώς!!
Ο τοίχος θα γράφει. Η πορεία.
Λαός ορίζει γη και βιος!!

Στάρι χρυσό να καρπίσει! Η γη.
Την οικουμένη να ταίσει!
Θα κελαρύζει μια πηγή!!
ΤΗΝ ΔΙΨΑ ΜΑΣ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ!

30-11-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-11-2019