Μονεμβασια

Δημιουργός: ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φώτα αυτοκινήτων βιάζουν το σκοτάδι
Στοχεύουν στις φωλιές των νυχτοπουλιών
Ανάστατα πρόσωπα αργοκουνιούνται μέσα στην καστρόπολη
Ο αέρας τους κάνει συντροφιά στα καλντερίμια
Στην ανηφόρα μυρίζεις των ιδρώτα των επισκεπτών

Η εποχή που μεταναστεύουν οι ιστορίες
Από τις λευκές σελίδες στα μονοπάτια των αισθήσεων μας
Ήρθε.

Όλη η μέρα μια πλημμύρα
Κοιτάζω το θρούμπι και τη γαλατσίδα
Είναι εδώ και δίνουν το στίγμα

Ποιο παρόν έχουμε να πληρώσουμε στο ταμείο;
Δυο γουλιές κρασί μας έμειναν να πιούμε μόνοι
Λίγα καλαμπούρια που θα παρεξηγήσει η απέναντι παρέα

Μουρμουρητά στο κρεβάτι ,όπου οι ομίχλες γίνονται πιο πυκνές
Όσο περνάνε οι μέρες. Οι αγκαλιές μας δημιουργούν υποψίες σ’ αυτούς
Που δεν καταλαβαίνουν. Είναι υπογραφές και καταδίκες. Γκρεμισμένα
Βράχια . Κηλίδες από μνημόνια φίλων.

Στο απέναντι μπαλκόνι ….Αυτά που υποσχέθηκες ακουμπισμένα στα
Κάγκελα, να στεγνώσουν. Ήταν, βλέπεις ,αφρισμένη η θάλασσα
Χθες το βράδυ. Μουσκέφτηκαν όλα.

Τρέξαμε στα σακατεμένα πλακόστρωτα. Είχαν φουσκώσει
Από το χείμαρρο .Κατέβαινε από τις πολεμίστρες.
Ξαφνικά χαθήκαμε. Ο ένας έφυγε μπροστά κι ο άλλος κάπου σκόνταψε.


Χύθηκαν πολλά δάκρυα. Όσο το σκέφτεσαι ,τόσο με κάνεις
να μην αισθάνομαι ένοχος. Ανταποδοτικές οι αισθήσεις μας. Μαγεμένες.
Δεν έσμιξαν ποτέ.
Κέρδισαν την αθανασία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-08-2006