Σαν μελωδία

Δημιουργός: ΛΥΔΙΑ_Θ, Σοφία

Καλημέρα!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε είχα σαν Θεό λατρέψει
κάθε πληγή σου 'χα γιατρέψει
να μην πονάς
μωρό σε είχα αναθρέψει
κι η αγάπη μου δεν θα στερέψει
όπου κι αν πας


Ησουν ο χτύπος στη καρδιά μου
σου είχα δώσει τα κλειδιά μου
να την ανοίγεις
ήσουν το δέντρο, τα κλαδιά μου
το φως στη σκοτεινή βραδιά μου
να με τυλίγεις


Ησουν η αλήθεια μου στο ψέμα
το δάκρυ στης χαράς το βλέμμα
και η πυξίδα
τον δρόμο μου να μην τον χάνω
ο λόγος όνειρα να κάνω
και η ελπίδα


Μα έφυγες κι έμεινα μόνη
να υφαίνω του καημού στημόνι
στην ερημιά μου
μακριά σου η καρδιά κρυώνει
η απουσία με σκοτώνει
κι η πεθυμιά μου


Η πεθυμιά μου να γυρίσεις
πως μ' αγαπάς να ψιθυρίσεις
σαν μελωδία
γιατί μονάχη μου φοβάμαι
έλα οι δυο στ' άστρα να πάμε
περιοδεία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-12-2019