Ήταν μακρύς, μακρύς ο δρόμος

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Ήταν μακρύς, μακρύς ο δρόμος</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Ήταν μακρύς, μακρύς ο δρόμος</b><p>Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ<p><i> Καλημέρα φίλοι μου, καλή Χαραυγή. Δεν ξέρω να κάνω ...κοπι- έτσι.........μόνο γιουβέτσι!! και παιδεύομαι να ξαναγράψω...τα ονειρεμένα σπίτια της ζωής μου....μιλάμε!!! για ΤΗΝ χλιδή, να μου είστε καλά, ευχαριστώ πάντα.</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Το πρώτο ήταν η σπηλιά, μια πόρτα είχε μόνο και κάτι πλάκες για πάτωμα,<br />
θέριζε η φτώχεια.7-7-1957....τα μοιραία εφτάρια.<br />
Το δεύτερο ήταν σταύλος, έβγαλε η μάνα τις κοπριές, έστρωσε σανίδια....<br />
και το έκανε σπίτι. Ετων4-5?<br />
Το τρίτο ένα σαράι, που έμπαζε από παντού, κρύο. φτώχεια και ορφάνια.<br />
Το τέταρτο..ήταν πολυτελείας!!! είχε παράθυρα, φως και ζεστή, ζεστή στόφα.<br />
Το πέμπτο στην Καλαμάτα για το γυμνάσιο, ένα ελεεινό δωμάτιο στην επάνω<br />
αγορά, που ξεχείλιζε, εγκατάλειψη και ερημιά.Ετών 13!<br />
Το έκτο ένα υπόγειο που έσταζε υγρασία και φτώχεια, από τοίχους, πατώματα<br />
και την ψυχή μου.Ετών 13!!<br />
Το έβδομο ένα δωμάτιο γιαπί κι` αυτό στην Καλαμάτα που γέμιζε μισό μέτρο<br />
νερά....εκείνον τον μαύρο  Χειμώνα. Εδώ μαρτύρησα!!  παιδί!! στα 14!<br />
Το όγδοο ω!! το όγδοο ήταν του Θεού, το δυαράκι Πειραιά, της Μεταξίας μου<br />
και του Κωστή μου, σε αυτό επουλώθηκαν αρκετές πληγές! φώναζε την αγάπη.<br />
Το ένατο, δυο δωμάτια στη Νέα Φιλαδέλφεια, γυμνοί τοίχοι, λάμπες που κρέμονταν<br />
σκέτες, το κρύο περόνιαζε από παντού, είχα ράδιο!! ήρθε κι` η μάνα απ` το χωριό.<br />
Παροχή κράτους Πρόνοιας 32 χάπια την ημέρα!!! ΝΑΙ 32!!για την κουκλίτσα!<br />
Το δέκατο, δυο δωμάτια κρυμμένα στου θεού τον ίσκιο, μήτε φως, μήτε Ήλιος!<br />
το μισούσα, μα είχα πια αγαπήσει τον Πίπη τον αδερφό μου, μα και το πριγκιπόπουλο<br />
με τα πράσινα μάτια και την βελότσε!! τον Κωνσταντίνο.Ετών 19!<br />
Το ενδέκατο τρία δωμάτια λίγο πάνω από το χώμα, γυμνό και αυτό, άθλιο!! των αθλίων!<br />
το μισούσα! όπως και την εκκλησία...πάρα δίπλα που βάραγαν οι καμπάνες<br />
και δεν με άφηναν....τοουλάχιστον..μια Κυριακή να κοιμηθώ, έφαγα και ένα γερό ξύλο <br />
από τον Πίπη...για τα χρηστά τους ήθη.<br />
Το δωδέκατο φτου ξελευτερία!!!!! ένα δώμα στην Αγία Παρασκευή μ` όλο τον ήλιο και<br />
τον ουρανό δικό του, ζεστό γεμάτο πίνακες και όμορφα φωτιστικά. Άραξα!! μαγαζί<br />
σπίτι, σπίτι μαγαζί, διάβασμα και κοτόπουλο με μπάμιες στις 12 την νύχτα...<br />
..η μαγείρισσα!! Ετών 26.<br />
Το δεκατοτρίτο!! της ευτυχίας!! μια μικρή μονοκατοικία με κηπάκο, λουλούδια, φως<br />
θέα στα πεύκα, στολισμένο  !! κουκλάκι! Ευλογημένο εδώ γεννήθηκε ο Γιάννος μου.<br />
κι` ήταν ο κάματος βαρύς.Ετών 29.<br />
Το δεκατοτέτρατο, διαμέρισμα αστών!!! πεντάρι με θέα, πίνακες, έπιπλα, φωτιστικά,<br />
χαλιά, ζεστό κουκούλι !! για τον Γιάννη.....κι` ο έρωτας ήταν ακόμα εδώ!!Ετών 30!<br />
Το δωδέκατοπεμπτο, δικό μας, η αετοφωλιά που έχει κάνει συμφωνία με τους αέρηδες,<br />
το φως! τον ουρανό, το φεγγάρι, τα περιστέρια, τα σπουργίτια, την πλανεύτρα στο βάθος<br />
τα αμπέλια, τα προβατάκια, τις παπαρούνες, τις μαργαρίτες!! κάτω στα χωράφια<br />
κι` όλα του θεού τα θαύματα.<br />
Εδώ μεγαλώνει ο Γιάννος...μ` όλην την μαρίδα!! στην αλάνα, λεύτερος!! δίχως 17 !<br />
υποχρεώσεις!!!! από τα 10του!!μες στο κοκκινόχωμα....είχε και εδώ όμως θυσία!!<br />
Καημένη Γιωργία...<br />
===ΣΧΕΔΟΝ 50 ΧΡΌΝΙΑ!!<br />
Ήταν  μακρύς, μακρύς ο δρόμος, για να έχω το φως δικό μου.<br />
                  Ευχαριστώ φίλοι μου<br />
............................Αδαμοπούλου Γεωργία<br />
.................................................................................13-12-2019.<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-12-2019</td><td valign=top></td></table><br />