Κρινάκια, μενεξέδες

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου....μου βγήκε λίγο...αλλιώτικο, μα δεν πειράζει, στον άρχοντά μου...που σήμερα έχει θλίψη με τ` ανθρωπινά. Πάντα σας ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι το φως που καίει,
είναι τα Καλοκαίρια μας.
Το κόκκινο γλυκό κρασί
το μελωμένο στάχυ,
παιδιού είναι το χαμόγελο,
κόρφος! είναι της μάνας.
Είναι δροσάτο γιασεμί
κι` άσπρο περιστεράκι
μια κόκκινη γραμμή
ιερή!
Και μιας πορείας Ιθάκη.

Το φως το άπλετο
χάρισμα του θεού,
μια ουράνια ευλογία!
Ένα ταξίδι του καημού.
Τάμα είναι . Σταυρός
με ξύλο μυρωμένο!
Το φως φίλος κι` αδερφός,
θα βρει τον πονεμένο.

Της νόνας` του τα χέρια
της αδερφής του το φιλί,
Του πατέρα την ευχή!!
Και την ψυχή της μάνας,
σγουρός βασιλικός που ανθεί!
Στο χτύπο της καμπάνας.

Ουράνιο φως συμπόνια
και επί γης ειρήνη!
Άξιον εστί, στα κλώνια!
Μάνα μας, η ρωμιοσύνη.

Το φως τρανό στα πέρατα
μοσχομυριστό λιβάνι!
Αχτίδα, ζέστη του Θεού!!!
Στρώμα....με πούπουλα
απλωμένο .
Είναι του καθενός η γραφή!!!
είναι ευλογίας τρένο.

Φως!! των Αγγέλων το κερί!
Στ` άσπρα η οικουμένη.
Σαν δεν θα σβήσει το κερί!!
σαν θα κυλά το δάκρυ,
μες στα λιοπερίβολα,
μέσα στους μπαξέδες!
Είναι το φως το αγγελικό
κρινάκια, μενεξέδες.

Στρώμα! Χαλί δοξαστικό
και επί γης, Ειρήνη.
Συμπόνια! από τον Χριστό.
Αγάπη, καλοσύνη.

Άνοιξτα τα χέρια στη ζωή.
Θα δεις καφέ κηλίδα!
είναι η σοφία ζωγραφιστή!!
Πάνω, σ` άσπρη σελίδα.

Αδαμοπούλου Γεωργία
14-12-2019

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-12-2019