Μ' ένα Πυρρίχιο αγαπώ

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, το να αγαπάς την πατρίδα σου είναι ευλογία, ευλογία δεν είναι να ξεπουλάς το λαό της. Χίλια, χίλια ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μ` ένα Συρτάκι θ` αναστηθώ.
Σ` ένα ζειμπέκικο πάνω,
ψηλά πολύ θα ανυψωθώ!
Ποτέ δεν θα πεθάνω.

Μ` ένα Ζουρνά μεγάλωσα
και με κλαρίνα, χίλια!
Ψυχή μου δεν σε μάλωσα,
σου` φέρα δυο κοχύλια.

Απ` το Αιγαίο, έναν Συρτό,
με ένα μαντήλι θαλασσί.
Κει που προσκύνησα Χριστό!
κι` Αγίους όλους! όλους μαζί.

Με τσάμικο! πετώ ψηλά
και αναπνέω, με Μπάλο!
Ελλάδα μου είσαι τα φτερά!
Ελλάδα μου, θα βάλω.

Δυο τσαρούχια! φουστανέλα!
δυο τσαρούχια πατριωτικά.
Ψυχή μου, σήκω! γέλα!
και έλα στον Όλυμπο ψηλά!

Κει που ανδριώνονται οι θεοί σου
και φτάνουνε στα πέρατα.
Αχ! Πανώρια η τιμή σου!
Ανήκει πια, στα απέθαντα!

Μ` ένα Πυρρίχιο αγαπώ.
Τον Πόντο και την Μάνη!
και Πεντοζάλη τον τρανό,
πατρίδα μου, μια ζάλη.

Μια ζάλη, είσαι από κρασί.
Ψηλά στο Ψηλορείτη!
Αχ! λυγερή μου εσύ,
λεβεντομάνα! Κρήτη!

Αχ! Ικαριά, αχ! Σύμη!
Δαντέλλα στ` ακρογιάλια.
Στη Πόλη ένα Ταξίμι!!!!
στην Κύπρο!! τα ριάλια.

Πατρίδα, μάνα κι` αδερφή,
βάλε ένα κόκκινο φουστάνι.
Κει στο Βουλκάνο, στην κορφή!
Κοίτα το φως!!! Εφάνει.

Αδαμοπούλου Γεωργία
19-12-2019

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-12-2019