Της πλάσης το καντήλι. .....στην συλλογή

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλό Σαββατοκύριακο φίλοι μου...χαράζει σε λίγο..ας μιλήσουμε για την αγάπη!! κι` ας ευχηθούμε να φωλιάζει στις καρδιές των ανθρώπων. Καλά Χριστούγεννα, βαθύτατα σας ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τι είναι η αγάπη, ένα φιλί, ένα φιλί γλυκό στο στόμα
η μια ρόδινη Ανατολή, με ροδαμάκι...ρόδου χρώμα.
Τι είναι η αγάπη μάτια μου, της μάνας μας το φίλημα
μην είναι τα παλάτια μας, μες του παιδιού το μίλημα.

Μην είναι η αγάπη, του νερού, που ανασταίνει την πλάση
πικρό το αντίο, του αποχαιρετισμού, μην ειν φιλί σε τάσι.
Αγάπη, αγάπη του φτωχού, της γης του οδοιπόρου
αγάπη είναι το φύτρο, ζωής! του νέου σπόρου.

Ποιος αγαπά με την ψυχή κι` όλο γελούν τα χείλη
αγάπη! είναι η πνοή. Της πλάσης το καντήλι.
Αγάπη! Θυσία της μάνας! στο παιδί
κόρφος ζεστός, πούπουλα μυρωδάτα
αγάπη, και για το ξερό κλαδί
μ` αυτήν μόνο περπάτα.

Της μοιρασιάς είναι η αγάπη, να φτάνει ως τα κύματα
ένα δάκρυ στο κρεβάτι, ένα φιλί στα μνήματα.
Η αγάπη είναι του Χριστού, στων άλλων ανωμύματα
η αγάπη ειν του νηστικού, δεν θα την βρεις στα χρήματα.

Μην ειν οι γαλαξίες, φεγγάρια, όλα τ` άστρα
μην δυο κουβέντες στοργικές, βασιλικός στη γλάστρα.
Μην είναι το νανούρισμα, το γλυκό, το θείο
της μάνας μας η αγκαλιά, που` χει το μεγαλείο!!

Ν` αγαπάς τα πουλιά....είν όρκος η αγάπη!
ν` ακούς τα βιολιά! στη μαγική ενάτη.
Που την πουλούν? για να την βρείς, πόσο άραγε στοιχίζει
ο σπόρος είναι της ζωής, σε ένα πιατάκι ρύζι!!!!

Στης βραδιάς τις στράτες, στης νύχτας το φουστάνι
κείνη, η αγορασμένη!! που τα κουρέλια φτιάχνει!!!
Αγάπη! ειν μια πεταλούδα, με χίλια χρώματα
σαν σου κολλάνε στο κορμί, του αλλουνού τ` αρώματα.

Πλούσια, που είναι η αγάπη, άδολα χαρίζεται
ειν ` όλη άσπρα άτια...η αγάπη δεν στολίζεται.!!
Τι είναι η αγάπη? Φως, φως στην οικουμένη
ο άλλος καλός μας εαυτός., Το δίχτυ που υφαίνει!

Με πούλια, με αλκυόνες, μ` αηδόνια! ένα σπουργίτι
για τις ψυχές που μένουν μόνες, σκιές! σ` ένα φεγγίτη!!
Ένα πελαργκόνι στη γλάστρα, μια αρμπαρόριζα στην αυλή
της Παναγιάς τα κρίνα!! στου κόσμου την Λαμπρή.

Κρατήστε την αγάπη, δώσ` τε την. Μια χούφτα νερό!!
να ξεδιψάσει ο άνθρωπος, σ` ένα τάσι ιερό.
Μικρή ριζούλα! η αγάπη, ποτίστε τη να ευφρανθεί
άνθια να γίνει κι` όνειρα, ροδιά. που μόνο ανθεί.

Μην την ξεχάσεται στις ξέρες, μονάχη της να βολοδέρνει
πάρ` τε τη μια ζεστή αγκαλιά κι` αυτή όλο θα υφαίνει!!
Στην οικουμένη ένας καμβάς, με λύτρωση το τάμα
κεντήστε με χρυσοβελονιά, το ωραιότερο το θαύμα.

...............................Για την Γκρατσιέλα ( Celestia ) με....αγάπη.

Αδαμοπούλου Γεωργία
21-12-2019

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-12-2019