Το σάπιο απ' τη ρίζα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, ας γεμίσουμε τα τραπέζια και σήμερα, ευχαριστώ θερμά όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήτα καιροί λυπητεροί
λάβα φωτιά στο δέρμα
σαν είχε σβήσει το κερί
κι` όλοι φωνάζαν τέλμα!

Ηταν καιροί του σκοταδιού!
Νόμος και τάξη και θρησκεία!
Αφανισμός!! μικρού παιδιού,
για τη μεγάλη εξουσία.

Ήταν καιροί λυπητεροί
στα άδεια μας τα χέρια.
Προσμέναμε κάτι ναρ` θεί
ναρ` θεί με τα μαχαίρια.

Να κόψει ν` αφανίσει
το σάπιο απ` τη ρίζα!
Σάλπιγγα να ηχήσει.
βαθιά μέχρι την Σχίζα.

Να κόψει ν` αφανίσει
κει που θεριεύει ο πόνος.
Δεν είχες κάπου να πιαστείς
ένας οδοιπόρος μόνος.

Βγήκες κι` έβαλες μια φωνή.
Τον κόσμο να τον σώσουμε!!
Φωνή τραχιά, φωνή βραχνή
και την αγάπη ας δώσουμε.!

Πέρα στα στάχυα την αυγή
χρυσό να` ναι το στάρι.
Να ξημερώσει Χαραυγή
ν` ανάψουν όλοι οι φάροι.

Το γκρίζο να` χει χρώμα
κόκκινο του φιλιού
μια προσευχή ακόμα!
Στον ήχο του βιολιού.

Να μερέψουνε τα πάθη
φως, Λαμπρής ναρ` θεί
Για την ΕΙΡΗΝΗ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ!!
ροδιά να στολιστεί.

Άσπρα ανθάκια και καρπούς
την ομορφιά απ` την ρίζα.
ήταν σε κείνους τους καιρούς,
που τον Θεό τον είδα.

Αδαμοπούλου Γεωργία
26-12-2019.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-12-2019