Ευθυτενές

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ευθυτενής κι ουρανομήκη ως το χτες
είναι η κραυγή που ‘χει απλωθεί μες στο λιμάνι
και λέει: « τις πύλες σου ν’ αφήσεις ανοιχτές
για ένα πεσκέσι από χωριό, κάπου στην Μάνη»

Πέτρινα λόγια στ’ αετώματα παντού
γράψαν, που λένε: «κι άλλη οργή καιρός θα φέρει»
κηλίδες μ’ αίμα στου παλιού σου υφαντού
την ούγια , πέσαν απ’ του φόνου το μαχαίρι

Κίβδηλο ναι…στρεβλό σπαθί…και λασπουριά…
είναι τα λάφυρα, μου λεν οι ανεμοδείχτες
πώς να σε δω με τα σβηστά σου τα κεριά
που φτιάξαν κύκλους σκοταδιών, και πίκρας νύχτες.

Επικυρώσεις από «δήθεν» μη δεχτείς,
χρωστάς φιλί στην Καλυψώ, χάδι στην Λήδα,
παλιό ναυάγιο στην άκρη της ακτής
το λεηλάτησαν κι αφήσαν μια σανίδα.

Μη λες Αντίο, είναι χύμα οι θησαυροί
όπως προχτές, που πας γι’ αλλού, κι η αγάπη, να σου!
να σε μετρά, να ‘φτασε απίκο να σε βρει,
και να σου λέει: « Εγώ θα μπω στα δρώμενά σου»

Ευθυτενές και το φιλί που σ’ ακουμπά
και το άστρο που έβαλε ξανά στην οροφή της,
θέση σου κάνει στης καρδιάς τον αραμπά,
ανέβα τώρα πριν την πάρει τη στροφή της!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-01-2020