Να' ρθουν πουλιά, να' ρθουν βιολιά

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, Σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εγώ μιλώ με τα πουλιά
τον ήλιο τα φεγγάρια
κι` έχω στη ψυχή φωλιά,
μελωδικά δοξάρια.

Μιλώ με τ` άσπρο σύννεφο
κάθε που ξημερώνει
κι` όταν γράφω τους καημούς
κάτι θα με λυτρώνει.

Αν γράψω για τον έρωτα
τον έζησα τον ξέρω
τα βράδια τα αξημέρωτα
σαν κλαίω κι` υποφέρω.

Μιλώ με ένα μικρό σπουργίτι
πούρθε στο τζάμι το πρωί
ει! του λέω, μικρέ αλήτη΄
έχω στα στήθια μου πληγή

Μιλώ πολύ για την αγάπη
στη ξέρα και τη λυγαριά
κι` έκανα χίλια λάθη
μες στης ζωής τη πυροστιά.

Εγώ μιλώ με τ` αεράκι
σαν έρθει να με βρεί
κι` όλο ψάχνω μια Ιθάκη
για το ένα μου καρφί.

Μιλάω με τα κύματα
ένα καυτό Ιούλη
και στέλνω χαιρετίσματα
παιδί μικρό, παιδί μικρούλι

Παίρνω μια πένα κι` αρχινώ
θέλω να ζωγραφίσω
να ζωγραφίσω τον καημό
κι` όλους να σας φιλήσω.

Μιλώ σ` απέραντα κενά
στα στάχυα τ` αλωνάρη
να` χω ψυχής τα ωσαννά
της οικουμένης οι φάροι.

Θέλω ν` ανάψουν την αυγή
να διώξω το σκοτάδι
να κλείσει τούτη η πληγή
μέσα σ` αλφαβητάρι.

Κι` όλο προσεύχομαι βαθιά
την προσευχή μου κάνω.
Να` ρθουν πουλιά, να` ρθουν βιολιά
γλυκά για να πεθάνω.

Αδαμοπούλου Γεωργία
9-1-2020

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-01-2020