Το Τηλεφωνο Χτυπαει

Δημιουργός: ΑΒΕΡΟΗΣ, ΡΟΛΑΝΔΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το τηλέφωνο χτυπάει παίρνω ευθύς τ' ακουστικό
σαν να’ σαι δω στο πλάι είσ’ εσύ που νοσταλγώ.
Η καρδούλα μου σκιρτάει στη ζεστή σου την μιλιά
σαν πουλάκι φτερουγάει στα μεσούρανα ψηλά.
Της φωνούλας σου η τρίλια μ’ ανατριχιάζει το κορμί
κι όνειρα αρχίζω χίλια μαζί σου να’ μαι μια ζωή.
Και μου λες πως με λατρεύεις, πως πολύ με λαχταράς
τη ζωή μου κυριεύεις, στον παράδεισο με πας.

Με τρεμάμενο το χέρι στο τηλέφωνο κοντά
τη φωνή σου τη βαθιά περιμένω σαν αγέρι
να μ' αγγίξει στοργικά.
Οξυγόνο να μου φέρει, χίλια όνειρα τρελά,
της ζωής την Πασχαλιά και μαζί το καλοκαίρι
ν' ανασάνω μια σταλιά.

Καίγομαι σαν το καντήλι σαν με φέρνεις στα παλιά
που με φίλαγες στα χείλη και γινόμουνα φωτιά.
Μια χαρά με περιβάλλει κάνω σαν μικρό παιδί,
που στο νου μου είσαι ζάλη, γλεντοκόπι και γιορτή.
Έχω πάθει γλωσσοδέτη δεν μου βγαίνει η φωνή
να σου πω πως σ' έχω ντέρτι κι ηλιαχτίδα μου χρυσή.
Και μου λες πως με λατρεύεις, πως πολύ με λαχταράς
τη ζωή μου κυριεύεις, στον παράδεισο με πας.

Με τρεμάμενο το χέρι στο τηλέφωνο κοντά
τη φωνή σου τη βαθιά περιμένω σαν αγέρι
να μ' αγγίξει στοργικά.
Οξυγόνο να μου φέρει, χίλια όνειρα τρελά,
της ζωής την Πασχαλιά και μαζί το καλοκαίρι
ν' ανασάνω μια σταλιά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-01-2020