Με Δυο Χερια Τριαινεσ

Δημιουργός: ΑΒΕΡΟΗΣ, ΡΟΛΑΝΔΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στον κόσμο όλο θα το πω,
αφού αγαπώ εσένα,
πως σ’ έχω άγιο φυλαχτό στο ίδιο ζώντας το πλευρό,
ψυχή και σώμα ένα.
Των σ’ αγαπώ μου η φωνή
μαζί με τα φιλιά σου
ν’ ακούγονται σαν μουσική στης μαύρης νύχτας τη σιωπή
μ’ ορχήστρα τα σκαλιά σου.

Στα σκοτάδια μη μ΄ αφήσεις, τρικυμίες να θερίσεις
και να μερώσεις θύελλες,
στ’ άδυτα να με βυθίσεις στου κορμιού σου τις αισθήσεις
με δυο χέρια τρίαινες,
ό,τι σκάρτο να το σβήσεις στην καρδιά σου να με κλείσεις
να μην τρέμω «ύαινες».

Βαθιές μου γιάτρεψε πληγές
που κρύβω μες στα στήθια
σαν αγκαλιά μου θα μου λες πόσο αφάνταστα με θες
και μού’ γινες συνήθεια.
Για νά’ βγει ήλιος χαρωπός,
ελπίδα να χαράξει,
να με ξεχάσει στεναγμός πλημμύρησέ με από φως
και χάδια σαν μετάξι.

Στα σκοτάδια μη μ΄ αφήσεις, τρικυμίες να θερίσεις
και να μερώσεις θύελλες,
στ’ άδυτα να με βυθίσεις στου κορμιού σου τις αισθήσεις
με δυο χέρια τρίαινες,
ό,τι σκάρτο να το σβήσεις στην καρδιά σου να με κλείσεις
να μην τρέμω «ύαινες».

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-01-2020