Μαύρα πουλιά

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μαύρα πουλιά πλημμύρισε ο ουρανός μας...
Πετούν αλλόκοτα και κρώζουν κι ανταριάζουν.
Δεν έχουν όρια ,δεν παιζουν, δεν κουρνιάζουν...
φέρνουν σημάδια χαλεπά στο θυμικό μας.

Κρύβουν τον ήλιο μας κι αρχίζει να σκιάζει..
καθημερινές και Κυριακές δεν ξεχωρίζουν.
Όλα τριγύρω από τη θέα τους γυρίζουν...
κι από μία έγνοια που ολοένα πλησιάζει.

Χάθηκαν πια και τα λευκά τα περιστέρια...
τα χουν τρομάξει οι κλαγές και η αντάρα.
Έχει ξυπνήσει η προαιώνια κατάρα...
και τα ατελείωτα της σκεψης μας νυχτέρια.

Πολλά τα χρόνια με αδιάκοπη ειρήνη...
για μια πολύπαθη κι αγιάτρευτη πατρίδα.
Θεός να δώσει ν' αληθέψει η ελπίδα...
και να πνιγούνε τα πουλιά σε άγρια δίνη.

Μα αν λαθέψει της σαφήνειας η ελπίδα...
και κινδυνέψουνε η γη και τα νερά μας,
υπέρ βωμών και εστιών η άμυνά μας...
μέχρι την έσχατη απ' το αίμα μας ρανίδα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-01-2020