Τα παιδικά μου τα γιατί

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να περνάτε καλά σας ευχαριστώ πάντα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θέλω να γράψω το πιο όμορφο ποίημα
να βάλω μέσα φεγγάρια και κύμα
να μην ξεχάσω τ` ανθρώπινο κρίμα
και αισθήματα όλα, βιολιά, μα και κρίνα.

Να γράφω χρόνους εκατό και κάτι
για έρωτες και ζήλειας το γινάτι
να ζωγραφίσω μια καρδιά
να το στολίσω γιασεμιά.

Να βάλω δυο γατάκια κανελί
να πώ, αγάπησα, αγάπησα πολύ
μέλι, να βάλω πετιμέζι
και ένα φωνόγραφο να παίζει.

Μάτια μεγάλα, ναν μελιά
κι` αγάπης την ανασαιμιά
βασιλικό και ματζουράνα
Τα όνειρά μου. Μια καμπάνα.

Να γλυκολαλεί τα δειλινά
να βάλω, δυο δάκρυα αληθινά
να τρέχουν στ` άσπρο μου χαρτί
να φτιάξω στις σελίδες μου γιορτή.

Με παπαρούνες του Μαγιού
και τ` αλωνάρη στάχυα
το κλάμα του μικρού παιδιού
κι` αρώματα σε τάσια.

Θα γράφω χρόνους εκατό
τα μάτια μου πριν κλείσω
για τον καλό μου εαυτό.
Θα γράψω και θα σβήσω.

Ότι με καίει με πονά
στίχους θε να το κάνω
να γράψω θέλω αληθινά
με συνοδεία μου, ένα πιάνο.

Στ` άσπρα χαρτιά να ακουμπήσω
το ένα μου το αγκάθι
τον εαυτό μου να νικήσω
τα χίλια μου τα λάθη.

Γραμμές, θε να τα κάνω
να` χω κόκκινο φουστάνι
να` χω κούκλα με φουρώ
κι` ένα πλουμιστό γιορντάνι.

Να`χω και τα δάκρυα μου
πεσμένα πάνω στο χαρτί
μαζί και τα αναφιλητά μου.
Τα παιδικά μου τα γιατί!!

Θα γράψω, χρόνους εκατό
θα γράψω, για να ζήσω!!
λίγη αγάπη θα ζητώ
στης εκκλησιάς το ίσο.

Θα γράφω, ναι θα γράφω
καημούς θα υπογράφω
κι` όπως θα πέφτει η νυχτιά
θα γίνω θάλασσα πλατιά.

Αδαμοπούλου Γεωργία
15-1-2020

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-01-2020