Το σπίτι που γεννήθηκα

Δημιουργός: Dimitri Favvas

Εδώ σας αποχαιρετώ φίλοι μου για κάποιο διάστημα. Πηγαίνω στο σπίτι που γεννήθηκα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γύρισ’από τα ξένα κάποια μέρα
πήρα το δρόμο που περπάταγα παιδί
και μ’έβγαλε στο σπίτι του πατέρα
ερίπειο τώρα που κανείς δεν κατοικεί

ένα παλάτι είχα στ’όνειρό μου
που κατοικούσε η ελπίδα κ’η ψυχή
τώρα με τη σκεπή του βουλιαγμένη
παίζουν κουνάβια και χορεύουν ποντικοί

πεσμένοι τοίχοι, σάπια παραθύρια
πνοή ανθρώπου δεν υπάρχει πουθενά
άνεμος, μπόρες, αστραπές λιοπύρια
της φύσης μοναχά ο νόμος κυβερνά

εδώ ψυχές μονάχα τριγυρνάνε
αυτών που μόχθησαν σαν ήταν στη ζωή
εδώ μαστόροι πέτρες κουβαλάνε
μα δεν μπορεί να τις σηκώσει η ψυχή

....................................................................

το σπίτι, το παλάτι της ψυχής μου
θέλω με κάθε τρόπο να διατηρηθεί
τώρα μαστόροι πέτρες κουβαλάνε
για να στεγάσουν τη δική μου την ψυχή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-08-2006