Και κάνει απόψε τόσο κρύο

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, περί έρωτος ο λόγος....να περνά ο καιρός, πάντα σας ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μεσάνυχτα σβήσε το φως
κι` άλλο μη μου μιλήσεις
μη με ρωτήσεις τι και πως
είναι πληγή οι αναμνήσεις.

Κλείσ` τα πορτόφυλλα καλά
τις σκιές τους, τις φοβάμαι
τέλος για εκείνα τα μικρά
που λεν πως αγαπάμε.

Μεσάνυχτα, γίναμε ξένοι
δυο ξένοι σ` ένα στρώμα
μην με ρωτήσεις, πια τι μένει.
Έχω ένα καρφί στο σώμα.

Χειμώνας, κρύο, παγωνιά
ντύσου καλά πριν φύγεις
άσε τα δεύτερα κλειδιά
τα δύσκολα σου ν` αποφύγεις.

Δε θα με βρείς πάλι εδώ
ζητιάνο της αγάπης πάντα
μια χαρακιά και στο σταυρό.
Μεσάνυχτα, σε μια λεζάντα.

Σ` αγάπησα ξέρεις πολύ
το πιο μεγάλο ψέμα
με δανεικό και το φιλί
με αχυρένιο στέμμα.

Ήταν η αγάπη ποταμός
μόνος αγάπησα για δύο!
Μεσάνυχτα! τούτος καημός!
και κάνει απόψε τόσο κρύο.

Άσε στην πόρτα τα κλειδιά
πονούν οι βραδινές ειδήσεις!!!!
μην έχεις έννοια πια καμιά
μον πίσω μην γυρίσεις.

Σφάλισα, καρδιάς τις πόρτες
κι` ούτε ένα , ένα γιατί
είν της ζωής μας οι προδότες
που είπαν τον έρωτα γιορτή.

Σε δανεικά, ξένα στρωσίδια
ξέρεις, πως πονάει η αγάπη!
κλείσε τις πόρτες, παραθύρια,
όνειρο ήτανε και εχάθει.

Αδαμοπούλου Γεωργία
...........22-1-2020,,,,,,,,,

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-01-2020