Είναι κάτι πουλιά, με κομμένο φτερό

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, γραμμένο για την Βενετσιάνα κι` όλες τις ψυχές που η κατάθλιψη τις λύγησε, να μου είστε όλοι καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι κάτι πουλιά, τρομαγμένα το δείλι
που δεν έχουν αγκαλιά, που δεν έχουν καντήλι..
Είναι κάτι πουλιά, τρομαγμένα θαρρείς
δεν τα είδες εσύ, δεν τα είδε κανείς.

Είναι κάτι πουλιά με κομμένο φτερό
κει στ` αγιάζι γυμνά, τρέμουν δίχως νερό.
Δεν τα είδες εσύ κι` όλοι γύρω μιλούνε
για κείνα τα τρελά πουλιά, που μόνο αγαπούνε.

Δεν τα είδε κανείς, τις νυχτιές να κλαίνε
τα μικρά τα πουλιά, τσιπουργιάνια τα λένε.
Στη δική σου την πόλη, στην δική μου ζωή
που τα νιώθω δακρύζω κι` έχω μόνο οργή .

Χάσαν χρόνια το δρόμο, που κοιτά το φεγγάρι
τα πουλιά, που` χουν νόμο, εγκατάλειψης χνάρι!!
Δεν τα είδες εσύ, κουλουριασμένα για χρόνια
δεν τα είδε κανείς κει στα γκρίζα σεντόνια.

Κι` όταν πέφτει βροχή, που τ` αρνάκια παγώνει
είναι πάντα εκεί, η ερημιά τα σκοτώνει.
Μοναχά, μοναχά, σε μια κάθοδο πάντα!
Δεν χτυπάει γι` αυτά, της Λαμπρής μια καμπάνα!!

Είναι κάτι πουλιά, σ` ερημιάς το τοπίο
κι` έχει φύγει η ζωή, δίχως χάδι! στο αντίο .
Κι` έχεις δάκρυ ποταμό!! για κείνα τα πουλιά
με τη λαβωματιά στο φτερό κι` έρμη την αγκαλιά.

...........Για την Βενετσιάνα με όλη μου την έγνοια και την αγάπη......

Αδαμοπούλου Γεωργία
............25-1-2020...............

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-01-2020