το χρονολόγιο ενός βιβλίου Δημιουργός: tabasco0, Νίκος Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info 10 το βραδυ στους Αγιους Αναργυρους.
Εξω απο τον εκδοτικο οικο που ειχε λουκετο.
Απεναντυ ενα σουβλατζιδικο τσιμπας 2 μπυρες
μια για σενα και μια για τον Πανο.Πισω στο αυτοκινητο
με κουβεντα και χαβαλε.Ηπιαμε τις μπυρες ξανα εξω απο τις εκδοσεις
δρομων.Ειδαμε φως.Ανοιξα την πορτα...
-Εσυ φιλε εχεις το θεατρο τις παραστασεις και ξεσπας,ειπα στον Κωστα.
-Ετσι ειναι αλλα ειναι και μπελας να μαθεις τον ρολο και ολα αυτα τα σκατα.
-Εγω απο την αλλη εχω το γραψιμο.
-Γραφεις;
-Ετσι λεω.
-Τι;
-Συνταγες για εναν ανωδυνο θανατο.
-Λεγε ρε.
-Αυτα που εχω στο κεφαλι μου.
-Και τι εχεις στο κεφαλι σου;
-Κυριως σκατα.
-Μαλιστα.Και τι σκεφτεσαι να κανεις με τα σκατα σου;
-Δεν βλεπω να κανω κατι.Δεν ειναι και τιποτα το ιδιαιτερο.
-Αυτο ποιος το λεει;
-Κοιτα για καποια χρονια οτι εγραφα τα εσβυνα τα πεταγα τα κατεστρεφα.
Μετα βρεθηκε εκεινο το σαιτ και τα δημοσιευα χωρις ιδιαιτερη επιτυχια.
Τελικα πριν 2 μηνες βρηκα το κουραγιο και τα εστειλα σε 2 εκδοτικους οικους.
Δεν μου απαντησαν.
-Και τι σημαινει αυτο;
-Οτι ισως δεν αξιζουν.
-Μαλακιες.Μπορει καν να μην τα διαβασαν.Ξερεις ποσοι προσπαθουν να γραψουν;
-Ναι ακομα ενας.
-Μην εισαι μαλακας.Δεν εχω διαβασει τιποτα αλλα επειδη ξερω εσενα και ποσο παλαβος εισαι νομιζω..κατσε τωρα που το σκεφτομαι εχω ενα γνωστο συγγραφεα.Εχει εκδοσει δεκαδες βιβλια ποιηματα μυθιστορηματα θεατρικα.Μπορω να σε γνωρισω να σου πει την γνωμη του.
-Θα το κανεις αυτο για μενα;
-Αμα μου παρεις μια πιπα.
-Και γλυφοκωλι θα σου κανω μωρο μου.
-Οκ κλειστηκε.
Ο Κωστας κρατησε τον λογο του.Λιγο μετα εμαθα οτι επαθε υποτροπη και τον χωσαν φυτο στο Δαφνι.Σαπιζει εκει καμποσους μηνες.Σαν καποιος να του πηρε τον ηλεκτρισμο.Δεν παραγει ρευμα.Δεν θελει να δει κανεναν.Μακαρι να τα καταφερει τελικα.
-Λοιπον εσυ εισαι αυτος που λεει οτι γραφει;Εκανε ο Γρηγορης.
-Ισως.Εχω φερει ενα στικακι με μερικα ποιηματα μου.
-Για να δουμε.
5 λεπτα μετα.
-Φιλε η ποιηση σου ειναι ωραια.
-Ευχαριστω.
-Τι θες να κανεις;
-Να τα εκδοσω αν ειναι δυνατον.
-Μου αφηνεις το στικακι να τα διαβασω με την ησυχια μου
και θα σε παρω τηλεφωνο να σου πω.
-Ναι.
-Ελα Νικο ο Γρηγορης ειμαι.
-Γεια σου Γρηγορη.
-Νομιζω ειμαστε ενταξει.
-Τι εννοεις;
-Εννοω οτι μιλησα στον εκδοτη μου για σενα.Θα μπεις στο σαιτ των εκδοσεων δρομων και θα του στειλεις τα ποιηματα του να τα διαβασει.Να ξερεις τα ποιηματα πανε με τυπογραφικα.Ενα τυπογραφικο ειναι 16 ποιηματα δυο 32 κτλ.Ποσα σκεφτεσαι να του στειλεις;
-Ξερω εγω...48;
-Οκ διαλλεξε 48 μονο να...τα πιο κυριλε σου με τα λιγοτερα μπινελικια τα λιγοτερα προστυχα...ξερεις.
-οκ.Ευχαριστω φιλε.
-Δεν σου κανω χαρη.Αν δεν μου αρεσαν θα σου λεγα καμμια ωραια μαλακια και θα σε ξεφορτωνομουν-πραγματικα μου αρεσουν.Τον εκδοτη τον ξερω 30 χρονια βαζω στοιχημα οτι θα του αρεσουν.
-Οκ.
Εκανα οτι μου ειπε ο Γρηγορης.Διαλλεξα 48 ποιηματα και τα εστειλα.Ηταν αρχες Μαιου του 19.Περιμενα 2 εβδομαδες και τιποτα δεν εγινε.
-Ελα Γρηγορη ο Νικος ειμαι.
-Ποιος Νικος;
-Ο Νικος με τα ποιηματα.
-Ποια ποιηματα;
-Αυτα που αντιγραφουν τον Μπουκοφσκι.
-Ελα ρε φιλε.
-Ο εκδοτης δεν μου απαντησε.
-Κοιτα πριν μια εβδομαδα εχασε την μητερα του που υπεραγαπουσε.Ειναι χαλια δεν την παλευει.Ασε να περασει κανενας μηνας και ξαναστειλ του μηνυμα.
-Οκ.
Τελη Ιουνιου εκανα αυτο που μου ειπε ο Γρηγορης.Το αποτελεσμα ηταν το ιδιο.Αφησα να περασει το καλοκαιρι απογοητεμενος.Πηδαγα μεθαγα και εγραφα.Εκανα και 5 μετρημενα μπανια.Μεσα Σεπτεμβρη πηρα τηλεφωνο τον Γρηγορη.
-Ναι;
-Ελα Γρηγορη ο Νικος ειμαι με τα ποιηματα.
-Ποιος;
-Φτου ρε πουστη.
-ΧΑΧΑ λεγε ρε.
-Μου την εφερες.Λοιπον...το και το.
-Ναι ο Ζωης εχει πεσει σε καταθλιψη τα εχει αφησει ολα για να γραψει ενα βιβλιο εις μνημην της μητερας του.Σε λιγες μερες θα κανει παρουσιαση.Θα του ξαναμιλησω για σενα
και θα σε παρω να σου πω.
-Ενταξει Γρηγορη και συγνωμη που σου τα πρηζω.
-Κανενα προβλημα.
-Ελα Νικο;
-Ελα Γρηγορη.
-Λοιπον του μιλησα.Στειλτου τα παλι.
-Οκ.
Τι να κανω του τα ξαναστειλα με μειλ.Σε 3 μερες ηρθε απαντηση απο τον Ζωη.
"Τα ποιηματα σου δεν εχουν τονους (με διπλα θαυμαστικα).Δεν γινεται να εκδοθουν χωρις τονους.
Οι τονοι με κυνηγουσαν απο το σχολειο.Ποτε δεν εβαζα και ολοι μου την ελεγαν.Στρωθηκα στην δουλεια και σε μιαμιση μερα τα ποιηματα ειχαν πια τονους.
Του τα ξαναστειλα.Σε 2 μερες μου απαντησε πως δεν ηθελε ξεχωριστο αρχειο για καθε ποιημα αλλα ενα που να τα περιειχε ολα.Τα πλακωνω παλι και τα φτιαχνω οπως θελει.
Υστερα μου ζητησε ενα βιογραφικο και μια φωτογραφια.Του εστειλα.Πιο μετα μου ζητησε να γραψω 2 λογια για το βιβλιο ...α ναι και τιτλο τα ποιηματα μου δεν ειχαν τιτλο.
Αποφασισα πως θα λεγονταν Παρενεργεια και εγραψα κατι σαν περιληψη που θα ηταν στο πισω μερος του βιβλιου.Με αυτα και με τ'αλλα ειχαμε φτασει Νοεμβρη.Μιλουσαμε πλεον και στο τηλεφωνο παντα μετα τις 10 το βραδυ.Ο Ζωης δουλευε το βραδυ κοιμοταν το πρωι
εχασε την μητερα του και το ονειρο ζωης που ειχα ηταν στα δικα του χερια.
Καποια στιγμη μου εστειλε μηνυμα την επιμελεια του βιβλιου θα την αναλαμβανε ο ιδιος
αλλα επρεπε να γινουν 2-3 πραγματα ακομα.Ενα ηταν το εξωφυλλο.Πως θα ηταν το εξωφυλλο.Δεκαρα δεν εδινα για το εξωφυλλο αλλα του ειπα οτι θα το κοιταξω.Τελικα βρηκα μια εικονα ζουμαρισμενη με χαπια και του την εστειλα.Ο Ζωης μου ειπε οτι ηταν αντιαισθητικη και πως θα βρισκε εκεινος.Βρηκε τελικα ενα πινακα ενος ζωγραφου.
Αφου το λυσαμε και αυτο και πλησιαζοντας προς τις γιορτες των Χριστουγεννων μου ειπε
οτι δεν ειναι φιλολογος και πως θα επρεπε να βρουμε καποιον να κανει τις διορθωσεις που χρειαζοντουσαν.Σκεφτηκα τον αδερφο μου που ηταν τετοιος και του το ειπα.Το δεχτηκε.Συμφωνησε κι ο Πανος.Το θεμα ηταν οτι δουλευε απο το πρωι μεχρι το βραδυ ειχε και ειχε να φροντισει μαζι με την Αρτεμις ενα μωρο 1,5 χρονων.
Εκει παιχτηκε και η εξης φαση.Ο Ζωης μου εστειλε τα ποιηματα μεχρι εκει που ειχαν φτασει απο τις δικες μου διορθωσεις και δικες του κι εγω υπεθεσα οτι οι διορθωσεις του Πανου θα γινονταν στα ποιηματα πανω.Το αρχειο ηταν σε PDF και εγω ειπα στον Πανο να κατεβασει ενα προγραμμα το libreoffice.Το εκανε και διορθωσε κατευθειαν τα ποιηματα.Γεματος χαρα που η δουλεια εγινε πριν ο αδερφος μου φυγει για το χωριο τα στελνω στον Ζωη.Ο τελευταιος μου στελνει μηνυμα να τον παρω τηλεφωνο γιατι κατι ειχε να μου πει.Εξαγριωμενος μου λεει οτι επρεπε να βγαλω τα ποιηματα φωτοτυπιες να γινουν με στυλο οι διορθωσεις πανω στις φωτοτυπιες και αυτος τοτε θα εφτιαχνε την τελικη μορφη του βιβλιου.
Καθησα και βρηκα τα ποιηματα πριν τα διορθωσει ο Πανος τα εβγαλα φωτοτυπιες και εχονταν απο την αλλη μερια τις διορθωσεις του Πανου τις προσθεσα με κοκκινο στυλο
τις εβαλα σε μια σακουλα και την παρεδωσα σε ενα καταστημα με φωτοτυπιες που συνεργαζοταν ο Ζωης και θα πηγαινε να τις παρει.
Αφου περασαμε και αυτον τον σκοπελο και δεν ξεκατινιαστηκαμε το πραγμα πηρε τον δρομο του.Εγινε η αλλαγη του χρονου οταν μου ειχε ετοιμη την προεκτυπωση την οποια πηγα και πηρα απο το ιδιο φωτοτυπαδικο στην Ακαδημιας.Η προεκτυπωση ηταν ενα βιβλιο που οι σελιδες ηταν ξεχωριστα απο το εξωφυλλο πιασμενες με ενα λαστιχακι.Του εριξα μια ματια του ειπα οτι μου φαινεται ενταξει.Ο Ζωης μου ειπε οτι σε μια εβδομαδα απο τωρα το βιβλιο θα ηταν τυπωμενο.
Πραγματι 5 μερες μετα το βιβλιο ηταν ετοιμο και βρισκονταν στις εκδοσεις δρομων στους Αγιους Αναργυρους.Μιας και δεν ειχα μεταφορικο μεσο αγγαρεψα τον Πανο να πηγαιναμε την επομενη μαζι.
Ανοιξα την πορτα.Καποιος καθισμενος σε ενα γραφειο μιλαγε στο τηλεφωνο.Αναγνωρισα την φωνη του Ζωη.Μας εκανε νοημα να καθισουμε.Ειχα προνοησει να παρω μια δευτερη μπυρα και τραβηξα μερικες γερες τζουρες.Θα ηταν γραφικο να γραψω οτι οπου εφτανε το ματι ηταν παντου βιβλια;Ο Ζωης ξεμπερδεψε με το τηλεφωνο.Σε μια ακρη ηταν 2 κουτες.Ανοιξε την μια και εβγαλε 2 βιβλια και μας τα εδωσε.Πανω εγραφε Παρενεργεια και πιο πανω το ονομα και το επιθετο μου.Περιεργος που ειναι ο κοσμος.Εγραφα απο τοτε που αρρωστησα και αρρωστησα πριν 12 χρονια συν 4 χρονια που ημουν στο μεταιχμιο.Εγραφα εχοντας στο πισω μερος του μυαλου μου αυτην την στιγμη.Και τωρα ολα αυτα μου φαινονταν αναγκαιο κακο σαν κατι συνηθισμενο κατι που επρεπε να γινει και εγινε.
Ο Ζωης ειπε πως επρεπε καπου να γινει η παρουσιαση του βιβλιου.Ηξερε 2-3 μερη αλλα θα ζητουσαν χρηματα.Εγω προτεινα την ΠΕΨΑΕΕ που απο οσο ηξερα δεν θα αξιωναν χρηματα.Μετα μας δωρισε 2 βιβλια απο αυτα που ειχε γραψει για την μανα του.Τον πληρωσα και απολογηθηκε που δεν ηταν το ονομα του αδερφου μου στους συντελεστες του βιβλιου.Κουβαλησαμε τις κουτες στο αυτοκινητο και φυγαμε.Στο cd επαιζαν κρινα το Ο γύρος της μέρας σε ογδόντα κόσμους.Οταν ειχε βγει το 2005 επινα ενα μπουκαλι βοτκα την ημερα θελοντας να βρω το θαρρος να αυτοκτονησω.Τωρα πινω βρισκοντας το κουραγιο να ζησω.Νομιζω οτι τελικα θα ερθει μια μερα που θα κοψω ολες τις καταχρησεις και θα παω να καλλιεργησω τον κηπο μου στην Ζακυνθο συνεχιζοντας το εργο του γερου μου.Μεχρι τοτε... Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-01-2020 |