Θ' Ανεβω Στη Σαλονικη

Δημιουργός: ΑΒΕΡΟΗΣ, ΡΟΛΑΝΔΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δω στη γκρίζα την Αθήνα βέσπα τ’ άγχος μπαίνει σφήνα
στης καρδιάς μου τη μεριά, βυθισμένος στη ρουτίνα
κι είσαι τόσο μακριά,
φως να βλέπω στην ομίχλη, μα με πικραμένα χείλη
σ’ ένα κόσμο με θεριά κάθε μου θλιμμένο δείλι
στην καρδιά μου μαχαιριά.

Θ’ ανεβώ στη Σαλονίκη χώρια σου πια δεν μπορώ,
πόσο να σου πω μου λείπει μια ματιά σου να θωρώ
η ζωή σου να μ’ ανήκει πάντα να σε λαχταρώ,
νά’ χω παρακαταθήκη των φιλιών σου το χορό,
για γλυκιά μου καταδίκη ρούχο μου να σε φορώ.
Θ’ ανεβώ στη Σαλονίκη στα σοκάκια του Ντεπό
που παιδάκι στο τσελίκι σου πρωτόπα σ’ αγαπώ.

Τί βρισιές, τί στριμωξίδι για μια θέση στο ταξίδι
στ’ όνειρο και στη χαρά και δεν σ’ έχω για στασίδι
ν’ ανασάνω μια φορά,
να πετάξω σ’ άλλους κόσμους με σωστούς, δίκαιους νόμους
κι όλα νά’ ναι στη σειρά, όμως στους γερτούς μου ώμους
έχω κέρινα φτερά.

Θ’ ανεβώ στη Σαλονίκη χώρια σου πια δεν μπορώ,
πόσο να σου πω μου λείπει μια ματιά σου να θωρώ
η ζωή σου να μ’ ανήκει πάντα να σε λαχταρώ,
νά’ χω παρακαταθήκη των φιλιών σου το χορό,
για γλυκιά μου καταδίκη ρούχο μου να σε φορώ.
Θ’ ανεβώ στη Σαλονίκη στα σοκάκια του Ντεπό
που παιδάκι στο τσελίκι σου πρωτόπα σ’ αγαπώ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-02-2020