Θεια Κοινωνια

Δημιουργός: ΑΒΕΡΟΗΣ, ΡΟΛΑΝΔΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καμιά στιγμή δεν μ’ ένοιωσες χωρίς καρδιά στα στήθια
μ’ έχεις γεμίσει ψέματα και πλήθος παραμύθια.
Θα σ΄ απονείμουν δίπλωμα σε Χάρβαρντ και Σορβόννη
γιατί με πας στην κόλαση και με σκορπάς σαν σκόνη.
Θα πάρεις κι απ’ τους Σουηδούς του Νόμπελ το βραβείο
για τα έργα σου που αβίωτο μου κάνουνε το βίο.

Κι εγώ που ζω στον ίσκιο σου της τρέλας σου υπηρέτης
θα πέφτω μπρος στα πόδια σου για τα φιλιά σου ικέτης.
Στα δύο σχίζω πέλαγα, μέχρι βουνά γκρεμίζω,
να μη θωρώ στα μάτια σου το μαύρο και το γκρίζο.
Κι ας είσαι κι εφιάλτης μου, μεγάλη τυραννία
θα πίνω το φαρμάκι σου σαν Θεία Κοινωνία.

Τηλεοράσεις, ράδια θα σ’ έχουν πρώτο θέμα
να μάθουν πώς με σκλάβωσες μονάχα μ΄ ένα βλέμμα.
Θα λες στις συνεντεύξεις σου πώς μ’ έχεις καταστρέψει
και σπαρταρώ στα δίχτυα σου χωρίς δική μου σκέψη.
Κι όλος ο γυναικόκοσμος « μπροστάρισσα » θα σ’ έχει
σ΄ έναν ασίκη πού’ κανες το δάκρυ του να τρέχει.

Κι εγώ που ζω στον ίσκιο σου της τρέλας σου υπηρέτης
θα πέφτω μπρος στα πόδια σου για τα φιλιά σου ικέτης.
Στα δύο σχίζω πέλαγα, μέχρι βουνά γκρεμίζω,
να μη θωρώ στα μάτια σου το μαύρο και το γκρίζο.
Κι ας είσαι κι εφιάλτης μου, μεγάλη τυραννία
θα πίνω το φαρμάκι σου σαν Θεία Κοινωνία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-02-2020