Κλείσαν οι φυλακές της οικουμένης

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλό Σαββατοκύριακο φίλοι μου, σκέψεις κι` άλλες σκέψεις να κυλά το ποτάμι της ζωής, σας ευχαριστώ για την χαρά που μου δίνετε.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εαυτέ μου κακομοίρη
που τραβάς?
Ζεις!
Να φορτώνεσαι
την αμαρτία του κόσμου.
Πόσο? πόσο?
ν` αντέξουν οι
μικρές σου πλάτες.

Θέλεις τον ήλιο
και το φως
θέλεις μια λαμπερή
θάλασσα.
Θέλεις να κελαιδούν
λεύτερα τα πουλιά.
Θέλεις όλα τα παιδιά
του κόσμου
ευτυχισμένα.

Κι` ανεβαίνεις
και πας
Στη ξερή τη πέτρα
στα ξερά λιθάρια
στα βάτα και τις
κολλιτσίδες
Να βγεις στο
διάσελο!!
που μοιράζουν
την αγάπη.

Γερνάς και πας
κι` όλο σκέφτεσαι
κι` όλο μιλάς.
Να σ` ακούσουν τα κύματα
να σ` ακούσει η αυγή
να σ` ακούσουν
τα μυρωδάτα
λουλούδια.

Και φορτώθηκες!
ω! πόσο φορτώθηκες
στάχτη και σκουριά
σκόνη και χώμα.
Λ'ερωσαν τα χέρια σου
και εσύ τα θέλεις
περιστέρια λευκά
χιονάτα.

Ε! στάσου λίγο
κοιμήσου απόψε γλυκά
και πες πως κανείς
Δεν πεινά
Κανείς δεν διψά.
Κλείσαν οι φυλακές
της οικουμένης!
Κι` ήρθε το φως
πλημμύρισε η αυγή χρώματα.
Ήρθε το φως
να φωτίσει τούτη γη.
Βαθιά πληγή
στα φυλλοκάρδια σου.

Αδαμοπούλου Γεωργία
15-2-2020

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-02-2020