Ενετικό λιμάνι

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Γράφτηκε στις 21.2.2020

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σ’ αυτό το λιμάνι δεν υπάρχει ψυχή,
το ρολόι της εκκλησιάς χτυπάει.
Και θα ’λεγες, είν' ο μόνος ήχος που ηχεί.
Καράβι δεν έρχεται ούτε πάει.

Ο κόσμος που, με κρύο, ζέστη, βροχή,
κομβόι συνέρρεε, σιωπάει.
Κι οι δούλοι κι οι αρχόντοι κι οι Ενετοί μοναχοί
κι η εικόνα τους θαμπή, ξεθωριάει.

Εκεί, η Βενετσιάνα που ’κλεψε την καρδιά
του παππού μου, περπατεί στο κύμα πλάι.
Κι ο φανοστάτης... Κι εκείνος νέος...
– Τι βραδιά! –
Την κοιτά, τής μιλά, τής γελάει...

Σ’ αυτό το λιμάνι δεν υπάρχει φρουρά,
με σειρήτια χρυσά να προχωράει.
Μονάχα μια θλίψη, μια φριχτή συμφορά,
π’ ανθρώπινος νους δεν τη χωράει.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-02-2020